OsmanliTurkcesiSozlugu

sırât (A.) [ طاﺮﺹ ] yol.
sırât -ı müstakîm [ ﻢﻴﻘﺘﺴﻡ طاﺮﺹ ] 1.doğru yol. 2.sırat köprüsü.
sırf (A.) [ فﺮﺹ ] sadece, yalnız.
sırr (A.) [ ﺮﺱ ] giz, sır.
sıyâm (A.) [ مﺎﻴﺹ ] oruç.
sıyânet (A.) [ ﺖﻥﺎﻴﺹ ] koruma.
sî (F.) [ ﯽﺱ ] otuz.
siâyet (A.) [ ﺖیﺎﻌﺱ ] çekiştirme, dedikodu.
sîb (F.) [ ﺐﻴﺱ ] elma.
sicill (A.) [ ﻞﺠﺱ ] kayıt kütüğü.
sidrenişin (A.-F.) [ ﻦﻴﺸﻥ ﻩرﺪﺱ ] sidretülmüntehâda oturan melek.
sidretülmüntehâ (A.) [ ﺎﻬﺘﻨﻤﻝا ةرﺪﺱ
] uzayda bulunduğu varsanılan ve ötesine
geçilemeyen bir ağaç.
sifâl (F.) [ لﺎﻔﺱ ] çanak çömlek.
sifâlîn (F.) [ ﻦﻴﻝﺎﻔﺱ ] topraktan yapılmış.
sih (F.) [ ﺦﻴﺱ ] şiş.
sihâm (A.) [ مﺎﻬﺱ ] 1.oklar. 2.paylar.
sihir (A.) [ ﺮﺤﺱ ] büyü.
sihr (A.) [ ﺮﺤﺱ ] sihir, büyü.
sihrâmîz (A.-F.) [ ﺰﻴﻡﺁ ﺮﺤﺱ ] büyüleyici.
sihrbâz (A.-F.) [ زﺎﺑﺮﺤﺱ ] 1.sihirbaz. 2.büyücü.
sika (A.) [ ﻪﻘﺛ ] güvenilir kişi.
sikke (A.) [ ﻪﮑﺱ ] 1.madenî para. 2.mevlevî külahı.
405