OsmanliTurkcesiSozlugu

semî (A.) [ ﻊﻴﻤﺱ ] çok iyi işiten.
semîn (A.) [ ﻦﻴﻤﺛ ] değerli.
semin (A.) [ ﻦﻴﻤﺱ ] semirmiş, semiz.
semmûr (A.) [ رﻮﻤﺱ ] samur.
semra (A.) [ اﺮﻤ ﺱ ] esmer.
semt (A.) [ ﺖﻤﺱ ] 1.taraf. 2.yöre. 3.mahalle.
senâ (A.) [ ﺎﻨﺛ ] övgü.
senâ etmek övmek.
senâgû (A.-F.) [ ﻮﮔﺎﻨﺛ ] öven.
senâhân (A.-F.) [ ناﻮﺧﺎﻨﺛ ] öven.
senâkâr (A.-F.) [ رﺎﮐﺎﻨﺛ ] öven.
senâya (A.) [ ﺎیﺎﻨﺛ ] ön dişler.
sencîde (F.) [ ﻩﺪﻴﺠﻨ ﺱ ] tartılı.
sene (A.) [ ﻪﻨﺱ ] yıl.
sene -i hicriyye [ ﻪیﺮﺠه ءﻪﻨﺱ ] hicrî yıl.
sene -i kameriyye [ ﻪیﺮﻤﻗ ءﻪﻨﺱ ] kamerî yıl.
sene -i mîlâdiyye [ ﻪیدﻼﻴﻡ > ﻪﻨﺱ ] miladî yıl.
sene -i şemsiyye [ ﻪﻴﺴﻤﺵ ءﻪﻨﺱ ] şemsî yıl.
senebesene (A.-F.) [ ﻪ ﻨﺴﺑ ﻪﻨﺱ ] yıldan yıla.
sened (A.) [ ﺪﻨﺱ ] 1.belge. 2.tapu.
senedât (A.) [ تاﺪﻨﺱ ] belgeler.
senevât (A.) [ تاﻮﻨﺱ ] yıllar.
senevî (A.) [ یﻮﻨﺱ ] yıllık.
397