OsmanliTurkcesiSozlugu

sebt (A.) [ ﺖﺒﺛ ] kayda geçirme.
sebt edilmek kayda geçirilmek.
sebt etmek kayda geçirmek.
sebû (F.) [ ﻮﺒﺱ ] testi.
sebük (F.) [ ﮏﺒﺱ ] 1.hafif. 2.kıvrak, çevik. 3.çabuk.
sebükmağz (F.) [ ﺰﻡ ﮏﺒﺱ ] dangalak.
sebükmizac (F.-A.) [ جاﺰﻡ ﮏﺒﺱ ] hoppa.
sebükpây (F.) [ یﺎﭘ ﮏﺒﺱ ] ayağına çabuk.
sebükser (F.) [ ﺮﺱ ﮏﺒﺱ ] 1.dangalak. 2.aşağılık.
sebz (F.) [ﺰﺒﺱ ] yeşil.
sebze (F.) [ ﻩﺰﺒﺱ ] 1.çimenlik. 2.sebze.
sec’ (A.) [ ﻊﺠﺱ ] seci sanatı. Düzyazıda kafiyelendirme sanatı.
secâyâ (A.) [ ﺎیﺎﺠﺱ ] karakterler.
secdegâh (A.-F.) [ ﻩﺎﮔ ﻩﺪﺠﺱ ] secde edilen yer.
seciyevî (A.) [ یﻮﻴﺠﺱ ] karakter ile ilgili.
seciyye (A.) [ ﻪﻴﺠﺱ ] karakter.
seciyyesiz (A.-T.) karaktersiz.
sedâ (A.) [ اﺪﺹ ] ses.
sedânüvis (A.-F.) [ ﺲیﻮﻥ اﺪﺹ ] 1.teyp. 2.gramofon.
sedâyâ (A.) [ ﺎیاﺪﺛ ] memeler.
sedd (A.) [ ﺪﺱ ] 1.set. 2.baraj. 3.engel. 3.kapama, tıkama. 4.kapatılma.
sedd edilmek örtülmek, örülmek, kapatılmak.
seddâd (A.) [ داﺪﺱ ] 1.tıkaç. 2.tampon.
392