OsmanliTurkcesiSozlugu

sakka (A.) [ ﺎﻘﺱ ] saka.
sâl (F.) [ لﺎﺱ ] yıl.
salâbet (A.) [ ﺖﺑﻼﺹ ] sağlamlık.
salâh (A.) [ حﻼﺹ ] 1.düzgünlük, yolunda gitme. 2.barış. 3.dine bağlılık.
salâhiyet (A.) [ ﺖﻴﺣﻼﺹ ] yetki..
salâhiyetdâr (A.-F.) [ راد ﺖﻴﺣﻼﺹ ] yetkili.
salât (A.) [ تﻼﺹ ] namaz.
sâldîde (F.) [ ﻩﺪید لﺎﺱ ] 1.yaşlı. 2.deneyimli.
salib (A.) [ ﺐﻴﻠﺹ ] haç.
salîbî (A.) [ ﯽﺒﻴﻠﺹ ] haçlı.
sâlifüzzikr (A.) [ ﺮﮐﺬﻝا ﻒﻝﺎﺱ ] zikredilen, anılan.
sâlih (A.) [ ﺢﻝﺎﺹ ] dinin kurallarına uyan.
sâlik (A.) [ ﮏﻝﺎﺱ ] tarikat mensubu.
sâlim (A.) [ ﻢﻝﺎﺱ ] 1.sağ, esenlik içinde. 2.sağlam.
sâlimen (A.) [ ﺎﻤﻝﺎﺱ ] sağ salim.
sâlis (A.) [ ﺚﻝﺎﺛ ] üçüncü.
sâlisen (A.) [ ﺎﺜﻝﺎﺛ ] üçüncüsü, üçüncü olarak.
sâlnâme (F.) [ ﻪﻡﺎﻨﻝﺎﺱ ] yıllık.
sâlûs (F.) [ سﻮﻝﺎﺱ ] iki yüzlü.
sâmân (F.) [ نﺎﻡﺎﺱ ] 1.zenginlik. 2.huzur. 3.düzen.
sâmî (A.) [ ﯽﻡﺎﺱ ] yüce.
sâmi’ (A.) [ ﻊﻡﺎﺱ ] dinleyen.
sâmia (A.) [ ﻪﻌﻡﺎﺱ ] işitme duyusu.
388