OsmanliTurkcesiSozlugu

ûberû (F.) [ وﺮﺑور ] yüzyüze.
rugan (F.) [ ﻦﻏور ] yağ.
rûh (A.) [ حور ] can, ruh.
ruh (F.) [ خر ] yanak, yüz.
ruham (A.) [ مﺎﺧر ] mermer.
ruhbân (A.) [ نﺎﺒهر ] papazlar.
ruhbâniyyet (A.) [ ﺖﻴﻥﺎﺒهر ] ruhbanlık.
rûhefza (A.-F.) [ اﺰﻓا حور ] cana can katan.
rûhî (A.) [ ﯽﺣور ] 1.ruh ile ilgili. 2.ruhsal.
rûhiyyat (A.) [ تﺎﻴﺣور ] psikoloji.
ruhsâr (F.) [ رﺎﺴﺧر ] yüz.
ruhsat (A.) [ ﺖﺼﺧر ] izin.
ruk’a (A.) [ ﻪﻌﻗر ] 1.pusula. 2.dilekçe. 3.yama.
rumûz (A.) [ زﻮﻡر ] işaretler, semboller.
rûşen (F.) [ ﻦﺵور ] 1.aydınlık. 2.açık, aşikar.
rûşen kılmak açıklamak, söylemek.
rutûbet (A.) [ ﺖﺑﻮﻃر ] nem.
rûy (F.) [ یور ] yüz.
rûy-i zemin (F.) [ ﻦﻴﻡز یور ] 1.yeryüzü. 2.yer.
rûz (F.) [ زور ] 1.gün. 2.gündüz.
rûz -i cezâ [ اﺰﺝ زور ] kıyamet günü.
rûze (F.) [ ﻩزور ] oruç.
rûzgâr (F.) [ رﺎﮔزور ] zaman.
380