OsmanliTurkcesiSozlugu

perestiş (F.) [ ﺶﺘﺱﺮﭘ ] 1.tapınma. 2.taparcasına sevme.
perestişgâh (F.) [ ﺶﺘﺱﺮﭘ ] mabet, tapınak.
perestişkâr (F.) [ رﺎﮑﺸﺘﺱﺮﭘ ] 1.tapan. 2.taparcasına seven.
perestişkârâne (F.) [ ﻪﻥا رﺎﮑﺸﺘﺱﺮﭘ ] taparcasına.
perestû (F.) [ ﻮﺘﺱﺮﭘ ] kırlangıç.
pergâl (F.) [ لﺎﮔﺮﭘ ] pergel.
pergâr (F.) [ رﺎﮔﺮﭘ ] pergel.
perhizkâr (F.) [ رﺎﮐﺰﻴهﺮﭘ ] sakınan.
perîçihre (F.) [ ﻩﺮﻬچ یﺮﭘ ] 1.peri kadar güzel yüzlü.
perihan (F.) [ نﺎﺧ یﺮﭘ] peri padişahı.
perîpeyker (F.) [ ﺮﮑﻴﭘ یﺮﭘ ] peri kadar güzel yüzlü.
perîşan (F.) [ نﺎﺸیﺮﭘ ] 1.dağınık. 2.kötü durumda, perişan.
perişan olmak darmadağın olmak.
perîşanhal (F.-A.) [ لﺎﺣ نﺎﺸیﺮﭘ ] hali perişan olan.
perîveş (F.) [ شو یﺮﭘ ] peri gibi güzel.
perniyân (F.) [ نﺎﻴﻥﺮﭘ ] işlemeli atlas.
pertavsız (F.) büyüteç.
pertev (F.) [ ﻮﺕﺮﭘ ] ışık.
pertevsuz (F.) [ زﻮﺱﻮﺕﺮﭘ ] büyüteç.
pervâ (F.) [ اوﺮﭘ ] 1.çekinme. 2.korku.
pervâne (F.) [ ﻪﻥاوﺮﭘ ] 1.pervane böceği. 2.fırıldak, pervane. 3.ulak.
pervâneveş (F.) [ شو ﻪﻥاوﺮﭘ ] pervane gibi.
pervâsız (F.-T.) [ﺰﺱاوﺮﭘ ] 1.çekinmeyen. 2.korkmayan.
365