OsmanliTurkcesiSozlugu

pâyende (F.) [ ﻩﺪﻨیﺎﭘ ] 1.kalıcı, sürekli. 2.payanda, destek.
pâyidar (F.) [ راﺪیﺎﭘ ] kalıcı, sağlam, sürekli, devamlı.
pâyin (F.) [ ﻦﻴیﺎﭘ ] aşağı.
pâyitaht (F.) [ ﺖﺨﺘیﺎﭘ ] başkent.
pâyîz (F.) [ ﺰﻴیﺎﭘ ] güz.
pâykûb (F.) [ بﻮﮑیﺎﭘ ] dans eden.
pâzâr (F.) [ رازﺎﺑ ] 1.çarşı, pazar. 2.alışveriş.
pazar eylemek alışveriş yapmak.
peder (F.) [ رﺪﭘ ] baba.
pederâne (F.) [ ﻪﻥارﺪﭘ ] babaca.
pederî (F.) [ یرﺪﭘ ] 1.babalık. 2.babaya ait, baba tarafı.
pederşâhî (F.) [ ﯽهﺎﺵرﺪﭘ ] ataerkil.
pehlevân (F.) [ ناﻮﻠﻬﭘ ] 1.yiğit. 2.pehlivan.
pehlivan bk. pehlevân.
pehlû (F.) [ ﻮﻠﻬﭘ ] böğür, yan.
pehn (F.) [ ﻦﻬﭘ ] geniş.
pehnâver (F.) [ روﺎﻨﻬﭘ ] 1.engin. 2.geniş.
pejmürde (F.) [ ﻩدﺮﻡﮋﭘ ] 1.solgun. 2.dağınık. 3.yırtık.
pelas (F.) [ سﻼﭘ ] 1.kilim. 2.çul.
peleng (F.) [ ﮓﻨﻠﭘ ] 1.leopar. 2.kaplan.
pelîd (F.) [ ﺪﻴﻠﭘ ] kirli.
penah (F.) [ ﻩﺎﻨﭘ ] sığınma.
penahgâh (F.) [ ﻩﺎﮕهﺎﻨﭘ ] sığınacak yer, sığınak.
363