OsmanliTurkcesiSozlugu

nefsî (A.) [ ﯽﺴﻔﻥ ] 1.nefis ile ilgili. 2.subjektif.
neftî (F.) [ ﯽﺘﻔﻥ ] petrol yeşili.
nefy (A.) [ ] sürgün.
nehâr (A.) [ رﺎﻬﻥ ] gündüz.
nehârî (A.) [ یرﺎﻬﻥ ] yatılı olmayan okul.
nehc (A.) [ ﺞﻬﻥ ] 1.yol. 2.kast teşkilatı.
neheng (F.) [ ﮓﻨﻬﻥ ] timsah.
nehiy (A.) [ ﯽﻬﻥ ] 1.olumsuzluk. 2.yasaklama.
nehr (A.) [ ﺮﻬﻥ ] ırmak, nehir.
nehy (A.) [ ﯽﻬﻥ ] 1.olumsuzluk. 2.yasaklama.
nehy etmek yasaklamak.
nejad (F.) [ داﮋﻥ ] soy, ırk.
nekahet (A.) [ ﺖهﺎﻘﻥ ] hastalıktan sonraki tehlikeli geçiş dönemi.
nekbet (A.) [ ﺖﺒﮑﻥ ] 1.talihsizlik. 2.felaket.
nekes (F.) [ ﺲﮑﻥ ] 1.hayırsız. 2.elisıkı.
nem (F.) [ ﻢﻥ ] rutubet.
nemâ (A.) [ ﺎﻤﻥ ] 1.gelişme, büyüme, serpilme. 2.faiz.
nemed (F.) [ ﺪﻤﻥ ] keçe.
nemedpûş (F.) [ شﻮﭘﺪﻤﻥ ] derviş.
nemek (F.) [ ﮏﻤﻥ ] tuz.
neml (A.) [ ﻞﻤﻥ ] karınca.
nemnâk (F.) [ کﺎﻨﻤﻥ ] nemli.
neng (F.) [ ﮓﻨﻥ ] ar, utanma.
352