OsmanliTurkcesiSozlugu

âtiyüzzikr (A.) [ﺮﮐﺬﻝا ﯽﺕﺁ] aşağıda zikredilecek olan.
atiyyât (A.) [تﺎﻴﻄﻋ] bağışlar, ihsanlar.
atiyye-i seniyye [ﻪﻴﻨﺱ ءﻪﻴﻄﻋ] padişah tarafından verilen hediye.
atlas (A.) [ﺲﻠﻃا] 1.atlas kumaş. 2.büyük harita, dünya haritası.
atnâb (A.) [بﺎﻨﻃا] 1.ipler. 2.çadır ipleri. 3.ağaç kökleri.
ats (A.) [ﺲﻄﻋ] hapşırma, aksırma.
atse (A.) [ﻪﺴﻄﻋ] hapşırık, aksırık.
atş (A.) [ﺶﻄﻋ] susuzluk.
atşân (A.) [نﺎﺸﻄﻋ] susuz, susamış.
attar (A.) [رﺎﻄﻋ] attar, baharatçı.
attârî (A.-F.) [یرﺎﻄﻋ] 1.attarlık. 2.attar dükkanı.
atûfet (A.) [ﺖﻓﻮﻄﻋ] şefkat.
avâid (A.) [ﺪﺋاﻮﻋ] gelirler.
avâkıb (A.) [ﺐﻗاﻮﻋ] 1.sonuçlar. 2.sonlar.
avâlim (A.) [ﻢﻝاﻮﻋ] âlemler, dünyalar.
avâm (A.) [ماﻮﻋ] halk tabakası.
avâmil (A.) [ﻞﻡاﻮﻋ] 1.etkenler, faktörler.
avâmpesend (A.-F.) [ﺪﻨﺴﭘ ماﻮﻋ] halkın beğendiği.
avân (A.) [ناوا] zaman.
âvâre (F.) [ﻩراوﺁ] aylak.
âvâreser (F.) [ﺮﺱ ﻩراوﺁ] aylak.
avârız (A.) [ضراﻮﻋ] 1.belalar. 2.engeller. 3.geçici vergi.
avârif (A.) [فراﻮﻋ] bilginler, arifler.
35