OsmanliTurkcesiSozlugu

nakletmek 1.anlatmak. 2.taşımak.
nakliyat (A.) [ تﺎﻴﻠﻘﻥ ] taşımacılık.
nakliye (A.) [ ﻪﻴﻠﻘﻥ ] taşıma.
nakş (A.) [ ﺶﻘﻥ ] 1.nakış, desen. 2.resim. 3.duvar resmi.
nakşedilmek işlenmek.
nakş etmek işlemek.
nâkus (A.) [ سﻮﻗﺎﻥ ] çan.
nakz (A.) [ ﺾﻘﻥ ] 1.yok sayma. 2.bozma, çözme.
nâlân (F.) [ نﻻﺎﻥ ] inleyen.
nâlân etmek inletmek.
nâlân olmak inlemek.
nâle (F.) [ ﻪﻝﺎﻥ ] inilti.
nâlende (F.) [ ﻩﺪﻨﻝﺎﻥ ] inleyen.
nâm (F.) [ مﺎﻥ ] 1.ad. 2.adında, adlı. 3.ün, şöhret.
nam vermek ad vermek, adlandırmak.
nâmahdud (F.-A.) [ دوﺪﺤﻡﺎﻥ ] sınırsız.
nâmahrem (F.-A.) [ مﺮﺤﻡﺎﻥ ] 1.mahrem olmayan. 2.nikah düşmeyen kişi.
3.yabancı.
nâmahsus (F.-A.) [ سﻮﺴﺤﻡﺎﻥ ] hissedilmeyen.
nâmakbul (F.-A.) [ لﻮﺒﻘﻡﺎﻥ ] makbul olmayan.
nâmakul (F.-A.)) [ لﻮﻘﻌﻡﺎﻥ ] makul olmayan.
nâmalûm (F.-A.) [ مﻮﻠﻌﻡﺎﻥ ] bilinmeyen.
nâmâver (F.) [ روﺁ مﺎﻥ ] ünlü, sanlı.
346