OsmanliTurkcesiSozlugu

müteşebbis (A.) [ ﺚﺒﺸﺘﻡ ] 1.girişen, teşebbüs eden. 2.girişimci.
müteşekkî (A.) [ ﯽﮑﺸﺘﻡ ] şikayetçi.
müteşekkil (A.) [ ﻞﮑﺸﺘﻡ ] oluşmuş, teşekkül etmiş.
müteşekkir (A.) [ ﺮﮑﺸﺘﻡ ] şükran borçlu.
müteşettit (A.) [ ﺖﺘﺸﺘﻡ ] karışık, dağınık.
mütetebbi (A.) [ ﻊﺒﺘﺘﻡ ] araştırmacı.
mütevakkıf (A.) [ ﻒﻗﻮﺘﻡ ] bağlı.
mütevaliyen (A.) [ ﺎﻴﻝاﻮﺘﻡ ] sürekli olarak.
mütevattın (A.) [ ﻦﻃﻮﺘﻡ ] yerleşik, yurt tutmuş.
mütevâzı (A.) [ ﻊﺽاﻮﺘﻡ ] alçakgönüllü.
mütevâzıyâne (A.-F.) [ ﻪﻥﺎﻴﺽاﻮﺘﻡ ] alçakgönüllülükle.
mütevazin (A.) [ نزاﻮﺘﻡ ] oranlı, uyumlu, dengeli.
müteveccih (A.) [ ﻪﺝﻮﺘﻡ ] dönük, yönelik.
müteveccihen (A.) [ ﺎﻬﺝﻮﺘﻡ ] 1.dönük olarak. 2.bir yere gitmek üzere.
müteveffâ (A.) [ ﺎﻓﻮﺘﻡ ] ölmüş, ölü.
mütevekkil (A.) [ ﻞﮐﻮﺘﻡ ] tevekkül eden her işini Tanrı’nın iradesine bırakan.
mütevellî (A.) [ ﯽﻝﻮﺘﻡ ] bir vakfın üst yöneticisi.
mütevellid (A.) [ ﺪﻝﻮﺘﻡ ] 1.doğan. 2.ileri gelen, kaynaklanan.
müteverrim (A.) [ مرﻮﺘﻡ ] veremli, verem hastası.
müteyakkız (A.) [ ﻆﻘﻴﺘﻡ ] uyanık, teyakkuz durumunda olan.
mütezâyid (A.) [ ﺪیاﺰﺘﻡ ] artan, çoğalan.
mütezelzil (A.) [ لﺰﻝﺰﺘﻡ ] sarsılan.
mütezelzil olmak 1.sarsılmak. 2.bozulmak.
340