OsmanliTurkcesiSozlugu

mütecessisâne (A.-F.) [ ﻪﻥﺎﺴﺴﺠﺘﻡ ] merak ederek, meraklı.
mütedair (A.) [ ﺮﺋاﺪﺘﻡ ] ilişkin.
mütedeyyin (A.) [ ﻦیﺪﺘﻡ ] dindar, dinine düşkün.
müteehhil (A.) [ ﻞهﺄﺘﻡ ] evli.
müteellim (A.) [ ﻢﻝﺄﺘﻡ ] elemli.
müteessif (A.) [ ﻒﺱﺄﺘﻡ ] üzgün.
müteessif olmak üzülmek.
müteessifâne (A.-F.) [ ﻪﻥﺎﻔﺱﺄﺘﻡ ] üzgün, esefli.
müteessir (A.) [ ﺮﺛﺄﺘﻡ ] 1.üzgün. 2.etkilenen.
müteessir olmak 1.üzülmek. 2.etkilenmek.
müteezzî (A.) [ یذﺄﺘﻡ ] eziyet çekmiş, eza görmüş.
müteezzi etmek acı çektirmek.
mütefekkir (A.) [ ﺮﮑﻔﺘﻡ ] 1.düşünür. 2.düşünceli.
mütefekkirane (A.-F.) [ ﻪﻥاﺮﮑﻔﺘﻡ ] düşünceli düşünceli.
mütefelsifâne (A.-F.) [ ﻪﻥﺎﻔﺴﻠﻔﺘﻡ ] bir filozof gibi.
mütefennin (A.) [ ﻦﻨﻔﺘﻡ ] fen bilimleri ile uğraşan, teknik ile uğraşan.
müteferrik (A.) [ قﺮﻔﺘﻡ ] dağınık.
mütefessih (A.) [ ﺦﺴﻔﺘﻡ ] bozulmuş, kokuşmuş, çürümüş.
mütegallib (A.) [ ﺐﻠﻐﺘﻡ ] zorba.
mütegâyir (A.) [ ﺮیﺎﻐﺘﻡ ] birbirine zıt.
mütehaccir (A.) [ ﺮﺠﺤﺘﻡ ] taşlaşmış, fosilleşmiş.
mütehalif (A.) [ ﻒﻝﺎﺨﺘﻡ ] birbirine uymayan.
mütehammil (A.) [ ﻞﻤﺤﺘﻡ ] dayanan.
337