OsmanliTurkcesiSozlugu

müselles (A.) [ ﺚﻠﺜﻡ ] üçgen.
müsellesat (A.) [ تﺎﺜﻠﺜﻡ ] trigonometri.
müsellesüşşekl (A.) [ ﻞﮑﺸﻝا ﺚﻠﺜﻡ ] üçgen şeklinde.
müselmân (A.) [ نﺎﻤﻠﺴﻡ ] müslüman.
müselsel (A.) [ ﻞﺴﻠﺴﻡ ] zincirleme.
müsemma (A.) [ ﯽﻤﺴﻡ ] adlandırılmış.
müshil (A.) [ ﻞﻬﺴﻡ ] 1.kolaylaştıran. 2.ishal edici.
müsin (A.) [ ﻦﺴﻡ ] yaşlı.
müskirat (A.) [ تاﺮﮑﺴﻡ ] sarhoş edici şeyler.
müslim (A.) [ ﻢﻠﺴﻡ ] müslüman.
müsmir (A.) [ ﺮﻤﺜﻡ ] 1.verimli. 2.iyi sonuç veren.
müsmiriyet (A.) [ ﺖیﺮﻤﺜﻡ ] verimlilik.
müsrif (A.) [ فﺮﺴﻡ ] savurgan.
müsta’mere (A.) [ ﻩﺮﻤﻌﺘﺴﻡ ] sömürge.
müstab'ed (A.) [ ﺪﻌﺒﺘﺴﻡ ] uzak.
müsta'fî (A.) [ ﯽﻔﻌﺘﺴﻡ ] istifa etmiş, istifa eden.
müstağnî (A.) [ ﯽﻨﻐﺘﺴﻡ ] doygun, eyvallah etmeyen.
müstahak (A.) [ ﻖﺤﺘﺴﻡ ] hak kazanmış.
müstahdem (A.) [ مﺪﺨﺘﺴﻡ ] çalışan, hizmet eden.
müstahdemîn (A.) [ ﻦﻴﻡﺪﺨﺘﺴﻡ ] çalışanlar, hizmet edenler.
müstaid (A.) [ ﺪﻌﺘﺴﻡ ] yetenekli.
müstakil (A.) [ ﻞﻘﺘﺴﻡ ] bağımsız.
müstakillen (A.) [ ﻼﻘﺘﺴﻡ ] bağımsız olarak, ayrıca.
333