OsmanliTurkcesiSozlugu

mübdi (A.) [ عﺪﺒﻡ ] yenilik getiren, yeni bir şey bulan.
mübeşşir (A.) [ ﺮﺸﺒﻡ ] müjdeci, müjdeleyen.
mübhem (A.) [ ﻢﻬﺒﻡ ] belirsiz.
mübin (A.) [ ﻦﻴﺒﻡ ] açıklayan, açıklayıcı.
mübrem (A.) [ مﺮﺒﻡ ] kaçınılmaz, zorunlu.
mübremleşmek kaçınılmaz bir hal almak.
mübtedi (A.) [ یﺪﺘﺒﻡ ] 1.başlayan. 2.ilkokula başlayan öğrenci.
mübtela (A.) [ ﻼﺘﺒﻡ ] uğramış, tutulmuş, yakalanmış.
mübtela olmak uğramak, tutulmak, yakalanmak.
mübtenî (A.) [ ﯽﻨﺘﺒﻡ ] dayanan.
mübtezel (A.) [ لﺬﺘﺒﻡ ] 1.ele ayağa düşmüş. 2.orta malı. 3.çok bulunan.
mücadele (A.) [ ﻪﻝدﺎﺠﻡ ] savaşım.
mücavir (A.) [ روﺎﺠﻡ ] komşu.
mücazat (A.) [ تازﺎﺠﻡ ] 1.cezalandırma. 2.karşılık verme.
mücbir (A.) [ ﺮﺒﺠﻡ ] zorlayıcı.
müceddid (A.) [ دﺪﺠﻡ ] yenilikçi.
mücehhez (A.) [ ﺰﻬﺠﻡ ] donanmış.
mücellâ (A.) [ ﻼﺠﻡ ] cilalı.
mücellid (A.) [ ﺪﻠﺠﻡ ] ciltçi.
mücerreb (A.) [ بﺮﺠﻡ ] deneyimli.
mücerred (A.) [ دﺮﺠﻡ ] 1.bekar. 2.soyut.
mücmelen (A.) [ ﻼﻤﺠﻡ ] özetle.
mücrim (A.) [ مﺮﺠﻡ ] suçlu.
323