OsmanliTurkcesiSozlugu

mutemed (A.) [ ﺪﻤﺘﻌﻡ ] güvenilir.
mutî (A.) [ ﻊﻴﻄﻡ ] itaat eden, boyun eğen.
mutî olmak itaat etmek, boyun eğmek.
mutlak (A.) [ ﻖﻠﻄﻡ ] kesin.
mutlaka (A.) [ ﺎﻘﻠﻄﻡ ] kesinlikle, zorunlu olarak, kayıtsız şartsız.
mutrib (A.) [ بﺮﻄﻡ ] 1.çalgıcı. 2.şarkıcı.
muttasıl (A.) [ ﻞﺼﺘﻡ ] sürekli, durmadan.
muvacehe (A.) [ ﻪﻬﺝاﻮﻡ ] karşı, yüzyüze.
muvaffak (A.) [ ﻖﻓﻮﻡ ] başarılı.
muvaffak olmak başarmak, başarılı olmak.
muvaffakiyet (A.) [ ﺖﻴﻘﻓﻮﻡ ] başarı.
muvaffakiyet ihraz etmek başarı göstermek.
muvafık gelmek uygun olmak.
muvahhiş (A.) [ ﺶﺣﻮﻡ ] korkutucu.
muvakkar (A.) [ ﺮﻗﻮﻡ ] ağırbaşlı.
muvakkat (A.) [ ﺖﻗﻮﻡ ] geçici.
muvakkaten (A.) [ ﺎﺘﻗﻮﻡ ] geçici olarak.
muvâsalat (A.) [ تﻼﺹاﻮﻡ ] varma, ulaşma.
muvâsalat etmek ulaşmak, varmak.
muvâzaten (A.) [ ﺎﺕازاﻮﻡ ] paralel olarak.
muvazene (A.) [ ﻪﻥزاﻮﻡ ] denge.
muvazene-i umûmiye kanunu bütçe kanunu.
muvazenesiz (A.-T.) dengesiz.
321