OsmanliTurkcesiSozlugu

munkalib (A.) [ ﺐﻠﻘﻨﻡ ] değişen, dönüşen.
munkalib olmak değişmek, dönüşmek.
munkarız (A.) [ ضﺮﻘﻨﻡ ] yıkılan, çöken, sönen.
munkarız olmak yıkılmak, çökmek, sönmek.
munsarif (A.) [ فﺮﺼﻨﻡ ] vazgeçen.
munsarif olmak vazgeçmek.
munsif (A.) [ ﻒﺼﻨﻡ ] insaflı.
muntabık (A.) [ ﻖﺒﻄﻨﻡ ] uygun, uyumlu.
muntazam (A.) [ ﻢﻈﺘﻨﻡ ] düzenli, düzgün, intizamlı.
muntazaman (A.) [ ﺎﻤﻈﺘﻨﻡ ] düzenli olarak.
muntazır (A.) [ ﺮﻈﺘﻨﻡ ] bekleyen.
munzam (A.) [ ﻢﻀﻨﻡ ] ek.
mûr (F.) [ رﻮﻡ ] karınca.
murabba (A.) [ ﻊﺑﺮﻡ ] 1.dörtgen. 2.kare.
murabbauşşekl (A.) [ ﻞﮑﺸﻝا ﻊﺑﺮﻡ ] dörtgen şeklinde, kare şeklinde.
murâd (A) [ داﺮﻡ ] istek, arzu.
murâfaa (A.) [ ﻪﻌﻓاﺮﻡ ] duruşma.
murahhas (A.) [ ﺺﺧﺮﻡ ] delege.
murakabe (A.) [ ﻪﺒﻗاﺮﻡ ] 1.denetim. 2.kendi iç dünyasına dalma.
murakıb (A.) [ ﺐﻗاﺮﻡ ] denetçi.
murakka (A.) [ ﻊﻗﺮﻡ ] yamalı.
murassa (A.) [ ﻊﺹﺮﻡ ] değerli taşlarla süslenmiş.
murg (F.) [ غﺮﻡ ] kuş.
318