OsmanliTurkcesiSozlugu

mukavelename (A.-F.) [ ﻪﻡﺎﻥ ﻪﻝوﺎﻘﻡ ] sözleşme metni.)
mukavemet (A.) [ ﺖﻡوﺎﻘﻡ ] karşı koyma, direnme.
mukavemet etmek karşı koymak, direnmek.
mukavim (A.) [ موﺎﻘﻡ ] karşı koyan, direnen, dirençli.
mukavvî (A.) [ یﻮﻘﻡ ] güç veren.
mukâyese (A.) [ ﻪﺴیﺎﻘﻡ ] kıyaslama, karşılaştırma.
mukayyed (A.) [ ﺪﻴﻘﻡ ] 1.bağlı, zincire vurulmuş. 2.kayıtlı.
mukayyi (A.) [ ءﯽﻴﻘﻡ ] kusturucu.
mukırr (A.) [ ﺮﻘﻡ] itirafçı.
mukîm (A.) [ ﻢﻴﻘﻡ ] oturan, yerleşik.
mukni (A.) [ ﻊﻨﻘﻡ ] ikna edici.
muktebes (A.) [ ﺲﺒﺘﻘﻡ ] alıntı yapılmış.
muktedâ (A.) [ اﺪﺘﻘﻡ ] uyulan.
muktedî (A.) [ یﺪﺘﻘﻡ ] uyan.
muktedî olmak uymak.
muktedir (A.) [ رﺪﺘﻘﻡ ] güçlü, iktidarlı.
muktesid (A.) [ ﺪﺼﺘﻘﻡ ] tutumlu, iktisatlı.)
muktezî (A.) [ ﯽﻀﺘﻘﻡ ] gereken.
mûmâileyh (A.) [ ﻪﻴﻝا ﯽﻡﻮﻡ ] anılan, adı geçen.
mûmâileyhim (A.) [ ﻢﻬﻴﻝا ﯽﻡﻮﻡ ] adı geçenler.
mumza (A.) [ ﯽ ﻀﻤﻡ ] imzalı, imzalanmış.
munfasıl (A.) [ ﻞﺼﻔﻨﻡ ] ayrı.
munis (A.) [ ﺲﻥﻮﻡ ] cana yakın, alışılmış.
317