OsmanliTurkcesiSozlugu

minşâr (A.) [ رﺎﺸﻨﻡ ] bıçkı.
minvâl (A.) [ لاﻮﻨﻡ ] tarz, yol.
mir’ât (A.) [ تﺁﺮﻡ ] ayna.
mirâc (A.) [ جاﺮﻌﻡ ] miraç, göğe ağma.
mîrahur (A.-F.) [ رﻮﺧﺁﺮﻴﻡ ] imrahor.
miralay (F.-T.) [ یﻻﺁﺮﻴﻡ ] albay.
mirâren (A.) [ اراﺮﻡ ] defalarca, birçok kez.
mirashâr (A.-F.) [ راﻮﺧ ثاﺮﻴﻡ ] mirasyedi.
mirliva (F.-A.) [ اﻮﻝﺮﻴﻡ ] tuğgeneral.
mirsâd (A.) [ دﺎﺹﺮﻡ ] gözlemevi, gözlem yeri.
mirvaha (A.) [ ﻪﺣوﺮﻡ ] yelpaze.
mirza (F.) [ ازﺮﻴﻡ ] beyzade.
mîsak (A.) [ قﺎﺜ ﻴﻡ ] sözleşme.
misal (A.) [ ] örnek.
misal almak örnek almak.
misâli (A.-T.) gibi.
misillü (A.-T.) gibi.
miskin (A.) [ ﻦﻴﮑﺴﻡ ] 1.zavallı, uyuşuk. 2.cüzzamlı.
miskîn (F.) [ ﻦﻴﮑﺴﻡ ] misk sürülmüş, miskli.
misl (A.) [ ﻞﺜﻡ ] 1.gibi. 2.kat.
mîşîn (F.) [ ﻦﻴﺸﻴﻡ ] meşin.
mithara (A.) [ ﻩﺮﻬﻄﻡ ] matara.
mîvedar (F.) [ راد ﻩﻮﻴﻡ ] meyvalı.
309