OsmanliTurkcesiSozlugu

mızrab (A.) [ بﺮﻀﻡ ] mızrap.
mızrak (A.) [ قارﺰﻡ ] kargı.
miâd (A.) [ دﺎﻌﻴﻡ ] buluşma yeri.
micmer (A.) [ ﺮ ﻤﺠﻡ ] buhurdan.
midevî (A.) [ یوﺪﻌﻡ ] mideyi yormayan.
midhat (A.) [ ﺖﺣﺪﻡ ] övgü.
mie (A.) [ ﻪﺋﺎﻡ ] yüz.
miftah (A.) [ حﺎﺘﻔﻡ ] anahtar.
miğfer (A.) [ ﺮﻔﻐﻡ ] tulga.
mîh (F.) [ ﺦﻴﻡ ] çivi.
mihekk (A.) [ ﮏﺤﻡ ] mihenk taşı.
mihen (A.) [ ﻦﺤﻡ ] sıkıntılar.
mihmân (F.) [ نﺎﻤﻬﻡ ] konuk.
mihmannevaz (F.) [ زاﻮﻥ نﺎﻤﻬﻡ ] misafirsever.
mihmannevazlık (F.-T.) misavirseverlik.
mihmannüvaz (F.) [ زاﻮﻥ نﺎﻤﻬﻡ ] misafirsever.
mihmânserâ (F.) [ اﺮﺱ نﺎﻤﻬﻡ ] misafirhane.
mihnet (A.) [ ﺖﻨﺤﻡ ] sıkıntı, acı, dert.
mihr (F.) [ ﺮﻬﻡ ] 1.sevgi. 2.güneş.
mihrak (A.) [ قاﺮﺤﻡ ] odak.
mihrbân (F.) [ نﺎﺑﺮﻬﻡ ] sevgi dolu, şefkatli.
mihter (F.) [ ﺮﺘﻬﻡ ] 1.daha büyük. 2.büyük insan.
mihver (A.) [ رﻮﺤﻡ ] eksen.
307