OsmanliTurkcesiSozlugu

meşveret etmek danışmak.
metâ (A.) [ عﺎﺘﻡ ] mal, eşya.
metâli (A.) [ ﻊﻝﺎﻄﻡ ] doğuş yerleri.
metânet (A.) [ ﺖﻥﺎﺘﻡ ] dayanıklılık.
metbû (A.) [ عﻮﺒﺘﻡ ] uyulan, izinden gidilen, tâbi olunan.
metin (A.) [ ﻦﻴﺘﻡ ] sağlam, dayanıklı.
metn (A.) [ ﻦﺘﻡ ] yazıya dökülmüş bilgi.
metremik’ab (A.) [ ﺐﻌﮑﻡ وﺮﺘﻡ ] metreküp.
metrûk (A.) [ کوﺮﺘﻡ ] terkedilmiş.
metrûkat (A.) [ تﺎﮐوﺮﺘﻡ ] miras olarak bırakılanlar, geride bırakılanlar.
metrûkiyete uğramak (A.-T.) terkedilmek, metruk bırakılmak.
mev’ize (A.) [ ﻪﻈﻋﻮﻡ ] öğüt.
mev’ûd (A.) [ دﻮﻋﻮﻡ ] 1.vaat edilmiş. 2.vadeli.
mevâd (A.) [ داﻮﻡ ] maddeler.
mevârid (A.) [ دراﻮﻡ ] konular, hususlar, yerler.
mevc (A.) [ جﻮﻡ ] dalga.
mevce (A.) [ ﻪﺝﻮﻡ ] dalga.
mevcûd (A.) [ دﻮﺝﻮﻡ ] 1.var. 2.hazır. 3.varlık.
mevcûdât (A.) [ تادﻮﺝﻮﻡ ] varlıklar.
mevcûdiyet göstermek varlık göstermek.
mevcûdiyyet (A.) [ ﺖیدﻮﺝﻮﻡ ] var olma, varlık.
meveddet (A.) [ تدﻮﻡ ] sevgi.
mevhibe (A.) [ ﻪﺒهﻮﻡ ] bağış.
303