OsmanliTurkcesiSozlugu

mest-i harâb (F.-A.) [ باﺮﺧ ﺖﺴﻡ ] körkütük sarhoş.
mest-i harâb olmak körkütük sarhoş olmak.
mestûr (A.) [ رﻮﺘﺴﻡ ] örtülü, gizli, kapalı.
mestûr (A.) [ رﻮﻄﺴﻡ ] yazılı.
mesud (A.) [ دﻮﻌﺴﻡ ] 1.mutlu, saadetli. 2.kutlu.
mesûdâne (A.-F.) [ ﻪﻥادﻮﻌﺴﻡ ] mesutça, bahtiyarlıkla.
mesuliyet (A.) [ ﺖﻴﻝﻮﺌﺴﻡ ] sorumluluk.
meş’al (A.) [ ﻞﻌﺸﻡ ] meşale.
meş’um (A.) [ مﻮﺌﺸﻡ ] uğursuz, şom.
meş’ûr (A.) [ رﻮﻌﺸﻡ ] bilinçli, şuurlu.
meşâgil (A.) [ ﻞﻏﺎﺸﻡ ] uğraşlar.
meşâhîr (A.) [ ﺮﻴهﺎﺸﻡ ] ünlüler.
meşâil (A.) [ ﻞﻋﺎﺸﻡ ] meşaleler.
meşakkat (A.) [ ﺖﻘﺸﻡ ] sıkıntı, güçlük.
meşakkat çekmek sıkıntı çekmek, güçlüğe katlanmak.
meşâmm (A.) [ مﺎﺸﻡ ] burun.
meşârık (A.) [ قرﺎﺸﻡ ] doğular.
meşâyih (A.) [ ﺦیﺎﺸﻡ ] şeyhler.
meşbû (A.) [ عﻮﺒﺸﻡ ] 1.dolu. 2.tok, doygun.
meşcer (A.) [ ﺮﺠﺸﻡ ] ağaçlık.
meşcere (A.) [ ﻩﺮﺠﺸﻡ ] ağaçlık.
meşgale (A.) [ ﻪﻠﻐﺸﻡ ] uğraşı.
meşgûliyet (A.) [ ﺖﻴﻝﻮﻐﺸﻡ ] iş güç.
301