OsmanliTurkcesiSozlugu

melâik (A.) [ ﮏﺋﻼﻡ ] melekler.
melâike (A.) [ ﻪﮑﺋﻼﻡ ] melekler.)
melâl (A.) [ لﻼﻡ ] sıkıntı, usanma.
melalli (A.-T.) sıkıntılı.
melanet (A.) [ ﺖﻨﻌﻠﻡ ] melunluk.
melce (A.) [ ﺄﺠﻠﻡ ] sığınak, sığınacak yer.
melekât (A.) [ تﺎﮑﻠﻡ ] yetiler.
meleke (A.) [ ﻪﮑﻠﻡ ] yeti.
meleksîmâ (A.) [ ﺎﻤﻴﺱ ﮏﻠﻡ ] melek yüzlü güzel.
melekût (A.) [ تﻮﮑﻠﻡ ] ruhlar alemi.
melfûfen (A.) [ ﺎﻓﻮﻔﻠﻡ ] ilişikte.
melhûz (A.) [ ظ ﻮﺤﻠﻡ ] düşünülen, öngörülen.
melik (A.) [ ﮏﻠﻡ ] padişah.
mellah (A.) [ حﻼﻡ ] gemici.
melsûk (A.) [ قﻮﺼﻠﻡ ] yapışık.
melûf (A.) [ فﻮﻝﺄﻡ ] alışık.
melun (A.) [ نﻮﻌﻠﻡ ] lanet olası.
memâlik (A.) [ ﮏﻝﺎﻤﻡ ] 1.ülkeler. 2.topraklar, diyarlar.
memât (A.) [ تﺎﻤﻡ ] ölüm.
memduh (A.) [ حوﺪﻤﻡ ] övülmüş.
memer (A.) [ ﺮﻤﻡ ] geçit.
memhûr (A.) [ رﻮﻬﻤﻡ ] mühürlü.
memleket (A.) [ ﺖﮑﻠﻤﻡ ] 1.ülke. 2.şehir.
293