OsmanliTurkcesiSozlugu

meknûn (A.) [ نﻮﻨﮑﻡ ] 1.dizili. 2.gizli.
mekr (A.) [ ﺮﮑﻡ ] hile.
mekrûh (A.) [ ﻩوﺮﮑﻡ ] iğrenç.
meks (A.) [ ﺚﮑﻡ ] duralama, duraklama.
meksur (A.) [ رﻮﺴﮑﻡ ] kırık.
mekşûf (A.) [ فﻮﺸﮑﻡ ] keşfedilmiş.
mekteb (A.) [ ﺐﺘﮑﻡ ] 1.okul. 2.ekol.
mekteb-i âlî [ ﯽﻝﺎﻋ ﺐﺘﮑﻡ ] yüksekokul.
mekteb-i harbiye [ ﻪﻴﺑﺮﺣ ﺐﺘﮑﻡ ] harp okulu.
mekteb-i i’dâdî [ یداﺪﻋا ﺐﺘﮑﻡ ] lise.
mekteb-i ibtidâî [ ﯽﺋاﺪﺘﺑا ﺐﺘﮑﻡ ] ilkokul.
mekteb-i rüşdî [ یﺪﺵر ﺐﺘﮑﻡ ] ortaokul.
mekteb-i sultânî [ ﯽﻥﺎﻄﻠﺱ ﺐﺘﮑﻡ ] Galatasaray Lisesi.
mektep (A.) [ ﺐﺘﮑﻡ ] okul.
mektub (A.) [ بﻮﺘﮑﻡ ] 1.yazılı. 2.mektup.
mektûbat (A.) [ تﺎﺑﻮﺘﮑﻡ ] mektuplar.
mektûbî (A.) [ ﯽﺑﻮﺘﮑﻡ ] valilik özel kalem müdürü.
mektûm (A.) [ مﻮﺘﮑﻡ ] gizli.
melabe (A.) [ ﻪﺒﻌﻠﻡ ] oyuncak.
melâbis (A.) [ ﺲﺑﻼﻡ ] giysiler.
melah (F.) [ ﺦﻠﻡ ] çekirge.
melahat (A.) [ ﺖﺣﻼﻡ ] yüz güzelliği.
melâhide (A.) [ ﻩﺪﺣﻼﻡ ] dinsizler, tanrıtanımazlar.
292