OsmanliTurkcesiSozlugu

masruf olmak harcanmak.
mass (A.) [ ﺺﻡ ] emme.
massetmek emmek, çekmek.
mâst (F.) [ ﺖﺱﺎﻡ ] yoğurt.
mastaba (A.) [ ﻪﺒﻄﺼﻡ ] 1.meyhane. 2.sedir.
masum (A.) [ مﻮﺼﻌﻡ ] 1.suçsuz, günahsız. 2.küçük çocuk.
masumane (A.-F.) [ ﻪﻥﺎﻡﻮﺼﻌﻡ ] masumca.
masume (A.) [ ﻪﻡﻮﺼﻌﻡ ] 1.suçsuz, günahsız. 2.küçük kız çocuğu.
masumiyet (A.) [ ﺖﻴﻡﻮﺼﻌﻡ ] masumluk, suçsuzluk.
masûn (A.) [ نﻮﺼﻡ ] korunmuş, saklanmış.
masûn kalmak korunmak, zarar gelmemek.
mâşe (F.) [ ﻪﺵﺎﻡ ] maşa.
maşer (A.) [ ﺮﺸﻌﻡ ] toplum.
maşerî (A.) [ یﺮﺸﻌﻡ ] kollektif, ortaklaşa.
mâşıta (A.) [ ﻪﻄﺵﺎﻡ ] kadın makyajcısı, kadın kuaförü.
mâşî (A.) [ ﯽﺵﺎﻡ ] yürüyen.
mâşiyen (A.) [ ﺎﻴﺵﺎﻡ ] yürüyerek.
maşrık (A.) [ قﺮﺸﻡ ] doğu.
maşûk (A.) [ قﻮﺸﻌﻡ ] (erkek) sevgili.
maşuka (A.) [ ﻪﻗﻮﺸﻌﻡ ] (bayan) sevgili.
matbaa (A.) [ ﻪﻌﺒﻄﻡ ] basımevi.
matbah (A.) [ ﺦﺒﻄﻡ ] mutfak.
matbû (A.) [ عﻮﺒﻄﻡ ] 1.basılı. 2.hoşa giden, hoş.
282