OsmanliTurkcesiSozlugu

mariz (A.) [ ﺾیﺮﻡ ] hasta.
mârpîç (F.) [ ﭻﻴﭘرﺎﻡ ] marpuç, nargile marpucu.
maruf (A.) [ فوﺮﻌﻡ ] 1.bilinen. 2.ünlü, tanınmış.
marûf olmak tanınmak, bilinmek.
maruz (A.) [ ضوﺮﻌﻡ ] 1.arzedilen, sunulan. 2.karşı karşıya kalma, tutulma.
maruz olmak karşı karşıya kalmak.
maruzat (A.) [ تﺎﺽوﺮﻌﻡ ] sunulanlar, arzedilecek şeyler.
mâsabak (A.) [ ﻖﺒﺱﺎﻡ ] geçen, geçmiş.
masâri (A.) [ ع رﺎﺼﻡ ] dizeler, mısralar.
masârif (A.) [ فرﺎﺼﻡ ] harcamalar.
masdar (A.) [ رﺪﺼﻡ ] 1.çıkış yeri, kaynak. 2.masdar.
mâsebak (A.) [ ﻖﺒﺱﺎﻡ ] geçen, geçmiş.
mashara (A.) [ ﻩﺮﺨﺴﻡ ] soytarı.
mâsiva (A.) [ یﻮﺱﺎﻡ ] 1.Tanrı’nın dışındaki varlıklar. 2.dünyaya özgü her şey.
masiyet (A.) [ ﺖﻴﺼﻌﻡ ] 1.günah. 2.isyan.
maskat (A.) [ ﻂﻘﺴﻡ ] 1.düşüş yeri.
maskat-ı re’s [ سأر ﻂﻘﺴﻡ ] doğum yeri.
maslahat (A.) [ ﺖﺤﻠﺼﻡ ] 1.iş. 2.dirlik düzenlik.
maslahatgüzar (A.-F.) [راﺰﮔ ﺖﺤﻠﺼﻡ ] elçi adına devlet işlerini yürüten.
masnû (A.) [ عﻮﻨﺼﻡ ] 1.yapma, yapay. 2.sanatlı.
masraf (A.) [ فﺮﺼﻡ ] harcama, gider.
masrû (A.) [ عوﺮﺼﻡ ] saralı.
masrûf (A.) [ فوﺮﺼﻡ ] harcanmış.
281