OsmanliTurkcesiSozlugu

mâ (A.) [ ﺎﻡ ] su.
mâ (F.) [ ﺎﻡ ] biz.
ma’âyib (A.) [ ﺐیﺎﻌﻡ ] kusurlar, ayıplar.
ma’ber (A.) [ ﺮﺒﻌﻡ ] geçit.
ma’ni (A.) [ ﯽﻨﻌﻡ ] anlam.
ma’raz (A.) [ ضﺮﻌﻡ ] sergi.
ma’reke (A.) [ﻪﮐﺮﻌﻡ ] savaş alanı.
ma’şerî (A.) [ یﺮﺸﻌﻡ ] kollektif.
maâbid (A.) [ ﺪﺑﺎﻌﻡ ] mabetler, ibadet yerleri.
maâbir (A.) [ ﺮﺑﺎﻌﻡ ] geçitler.
maâd (A.) [ دﺎﻌﻡ ] 1.dönüş yeri. 2.ahiret.
mâadâ (A.) [ اﺪﻋﺎﻡ ] dışında, -den başka, başka, öte, yanı sıra.
maâdin (A.) [ ندﺎﻌﻡ ] madenler.
maalesef (A.) [ ﻒﺱﻷا ﻊﻡ ] ne yazık ki.
maalmemnûniye (A.) [ ﻪﻴﻥﻮﻨﻤﻤﻝا ﻊﻡ ] seve seve.
maânî (A.) [ ﯽﻥﺎﻌﻡ ] anlamlar.
maârif (A.) [ فرﺎﻌﻡ ] 1.bilimler. 2.kültür. 3.Millî Eğitim Bakanlığı.
maarif nezareti millî eğitim bakanlığı.
maâş (A.) [ شﺎﻌﻡ ] 1.geçim. 2.aylık.
M
270