OsmanliTurkcesiSozlugu

lâyetenâhi (A.) [ ﯽهﺎﻨﺘی ﻻ ] sonsuz.
lâyetezelzül (A.) [ لﺰﻝﺰﺘی ﻻ ] sarsılmaz.
lâyiha (A.) [ ﻪﺤیﻻ ] tasarı.
lâyuad (A.) [ ﺪﻌیﻻ ] sayısız.
lâzevâl (A.) [ لاوزﻻ ] yok olmaz, ölümsüz.
lâzım (A.) [ مزﻻ ] 1.gerekli. 2.geçişsiz.
lâzıme (A.) [ ﻪﻡزﻻ ] gerekli.
leâli (A.) [ ﯽﻝﺎﺌﻝ ] inciler.
leb (F.) [ ﺐﻝ ] dudak.
lebâleb (F.) [ ﺐﻝﺎﺒﻝ ] ağzına kadar dolu.
leben (A.) [ ﻦﺒﻝ ] süt.
leb-i derya (F.) [ ﺎیرد ﺐﻝ ] sahil, deniz kenarı.
lecâcet (A.) [ ﺖﺝﺎﺠﻝ ] inat.
lecûc (A.) [ جﻮﺠﻝ ] inatçı.
ledünnî (A.) [ ﯽﻥﺪﻝ ] Tanrı sırlarıyla ilgili.
leffen (A.) [ ﺎﻔﻝ ] ilişikte.
leh (A.) [ ﻪﻝ ] yan, yana, yararına.
lehv (A.) [ ﻮﻬﻝ ] 1.oyun. 2.yararı olmayan işler.
leîm (A.) [ ﻢﻴﺌﻝ ] alçak.
leîmâne (A.-F.) [ ﻪﻥﺎﻤﻴﺌﻝ ] alçakça.
leked (F.) [ ﺪﮑﻝ ] 1.tekme. 2.çifte.
lekedâr (F.) [ راد ﻪﮑﻝ ] lekeli.
lem’a (A.) [ ﻪﻌﻤﻝ ] parıltı.
266