OsmanliTurkcesiSozlugu

kadirşinâs (A.-F.) [ سﺎﻨﺵرﺪﻗ ] değerbilir.
kadirşinaslık (A.-F.-T.) değerbilirlik.
kadr (A.) [ رﺪﻗ ] 1.değer. 2.şeref. 3.derece.
kadrdân (A.-F.) [ نادرﺪﻗ ] değerbilir.
kadrşinâs (A.-F.) [ سﺎﻨﺵرﺪﻗ ] değerbilir.
kafâ (A.) [ ﺎﻔﻗ ] baş.
kafes (F.) [ ﺲﻔﻗ ] 1.kafes. 2.pencere kafesi.
kâffe (A.) [ ﻪﻓﺎﮐ ] tümü, hepsi.
kâfi (A.) [ ﯽﻓﺎﮐ ] yeterli.
kâfile (A.) [ ﻪﻠﻓﺎﻗ ] 1.kervan. 2.topluluk, kafile.
kafiyeperdâz (A.-F.) [ زادﺮﭘ ﻪﻴﻓﺎﻗ ] şair.
kâğıd (F.) [ ﺪﻏﺎﮐ ] kağıt.
kâh (F.) [ خﺎﮐ ] köşk, kasır.
kâh (F.) [ ﻩﺎﮐ ] saman.
kahbe (A.) [ ﻪﺒﺤﻗ ] 1.fahişe, 2.alçak, namussuz.
kâhgil (F.) [ ﻞﮕهﺎﮐ ] sıva.
kahhar (A.) [ رﺎﻬﻗ ] kahredici.
kahır (A.) [ ﺮﻬﻗ ] 1.yok etme. 2.çok üzülme.
kâhil (A.) [ ﻞهﺎﮐ ] tembel.
kâhin (A.) [ ﻦهﺎﮐ ] gaipten haber veren, kehanette bulunan.
kâhir (A.) [ ﺮهﺎﻗ ] kahreden, yok eden.
kahpe (A.) [ ﻪﺒﺤﻗ ] 1.fahişe. 2.alçak, namussuz.
kahr (A.) [ ﺮﻬﻗ ] 1.yok etme. 2.çok üzülme.
242