OsmanliTurkcesiSozlugu

kablettarihî (A.) [ ﯽﺨیرﺎﺘﻝا ﻞﺒﺹ ] tarih öncesi.
kabr (A.) [ ﺮ ﺒﻗ ] mezar kabir.
kabristan (A.-F.) [ نﺎﺘﺱﺮﺒﻗ ] mezarlık.
kabul (A.) [ لﻮﺒﻗ ] 1.kabul etme. 2.alma.
kâbûs (A.) [ سﻮﺑﺎﮐ ] karabasan.
kabz (A.) [ ﺾﺒﻗ ] tutma, kavrama.
kabza (A.) [ﻪﻀﺒﻗ ] sap.
kâc (F.) [ جﺎﮐ ] çam.
kad (A.) [ ﺪﻗ ] boy.
kadd (A.) [ ﺪﻗ ] boy.
kadeh (A.) [ حﺪﻗ ] 1.bardak. 2.içki kadehi.
kadem (A.) [ مﺪﻗ ] 1.adım. 2.ayak.
kademe (A.) [ ﻪﻡﺪﻗ ] 1.basamak. 2.derece.
kader (A.) [ رﺪﻗ ] ilahî takdir.
kadh (A.) [ حﺪﻗ ] kötüleme, kınama.
kadı (A.) [ ﯽﺽﺎﻗ ] dinî yargıç.
kadid (A.) [ ﺪیﺪﻗ ] 1.kurutulmuş et, kadit. 2.canlı cenaze.
kâdilkudât (A.) [ تﺎﻀﻘﻝا ﯽﺽﺎﻗ ] başkadı.
kadim (A.) [ ﻢیﺪﻗ ] eski.
kadîmen (A.) [ ﺎﻤیﺪﻗ ] eskiden.
kâdir (A.) [ ردﺎﻗ ] güçlü.
kadîr (A.) [ ﺮیﺪﻗ ] çok güçlü.
kadirdân (A.-F.) [ نادرﺪﻗ ] değerbilir.
241