OsmanliTurkcesiSozlugu

itikadiyât (A.) [ تﺎیدﺎﻘﺘﻋا ] inançla ilgili şeyler.
itikadperverlik (A.-F.-T.) inanç besleme.
itilâf (A.) [ فﻼﺘﺋا ] 1.uzlaşma, görüş birliğine varma. 2.alışma.
itilafkâr (A.-F.) [ رﺎﮑﻓﻼﺘﺋا ] uzlaştırıcı, birleştirici.
itimâd (A.) [ دﺎﻤﺘﻋا ] güven.
itimâd edilmek güvenilmek.
itimâd etmek güvenmek.
itimâden (A.) [ ادﺎﻤﺘﻋا ] güvenerek.
itimâdnâme (A.-F.) [ ﻪﻡﺎﻥدﺎﻤﺘﻋا ] güven mektubu.
itinâ (A.) [ ﺎﻨﺘﻋا ] özen.
itinâ edilmek özen gösterilmek.
itinâ etmek özen göstermek.
itinakâr (A.-F.) [ رﺎﮐﺎﻨﺘﻋا ] özen gösteren, itinalı.
itirâf (A.) [ فاﺮﺘﻋا ] 1.sakladığı şeyi söyleme. 2.hakkın verme.
itisâf (A.) [ فﺎﺴﺘﻋا ] yolsuzluk.
itiyâd (A.) [ دﺎﻴﺘﻋا ] alışkanlık.
itiyâd kesb etmek alışkanlık kazanmak.
itizâm -ı mâ lâ yelzem [ مﺰﻠی ﻻ ﺎﻡ ماﺰﺘﻝا ] abesle iştigal etmek.
itkân (A.) [ نﺎﻘﺕا ] 1.emin olma. 2.sağlamlaştırma.
itlâf (A.) [ فﻼﺕا ] öldürme, telef etme, ortadan kaldırma.
itmâm (A.) [ مﺎﻤﺕا ] tamamlama, bitirme.
itmâm edilmek tamamlanmak, bitirilmek.
itmâm etmek tamamlamak, bitirmek.
235