OsmanliTurkcesiSozlugu

is’âd olunmak yükseltilmek.
is’af olunmak yerine getirilmek.
is’âr (A.) [ رﺎﻌﺱا ] fiyat belirleme.
isâbet (A.) [ ﺖﺑﺎﺹا ] rastgelme. 2.tutarlılık.
isâet (A.) [ ﺖﺋﺎﺱا ] kötülük etme.
îsâl (A.) [ لﺎﺼیا ] kavuşturma, ulaştırma.
isâl etmek ulaştırmak.
isâle (A.) [ ﻪﻝﺎﺱا ] akıtma.
isbât (A.) [ تﺎﺒﺛا ] kanıtlama.
isbât -ı vücûd etmek bir yerde bulunmak, varlığını göstermek.
îsevî (A.) [ یﻮﺴﻴﻋ ] Hıristiyan.
îseviyyet (A.) [ ﺖیﻮﺴﻴﻋ ] Hıristiyanlık.
isfenc (F.) [ ﺞﻨﻔﺱا ] sünger.
ishâl (A.) [ لﺎﻬﺱا ] sürgün, cırcır olma.
iskân (A.) [ نﺎﮑﺱا ] 1.yerleştirme. 2.yerleştirilme.
iskân edilmek yerleştirilmek.
iskân etmek yerleştirmek.
iskat (A.) [ طﺎﻘﺱا ] düşürme.
iskât (A.) [ تﺎﮑﺱا ] susturma.
iskât etmek susturmak.
islâm (A.) [ مﻼﺱا ] 1.müslümanlık. 2.müslüman.
islâmiyyet (A.) [ ﺖﻴﻡﻼﺱا ] müslümanlık.
ism (A.) [ ﻢﺱا ] ad.
226