OsmanliTurkcesiSozlugu

intişâr etmek 1.yayılmak. 2.yayınlanmak.
intizâ’ (A.) [ عاﺰﺘﻥا ] söküp alma.
intizâm (A.) [ مﺎﻈﺘﻥا ] düzen.
intizamperver (A.-F.) [ روﺮﭘ مﺎﻈﺘﻥا ] düzeni seven, düzenli, tertipli.
intizâr (A.) [ رﺎﻈﺘﻥا ] bekleme, bekleyiş.
intizâr etmek beklemek.
inzâl (A.) [ لاﺰﻥا ] indirme.
inzibât (A.) [ طﺎﺒﻀﻥا ] zapturapt altında bulunma, düzen.
inzimâm (A.) [ مﺎﻤﻀﻥا ] eklenme.
inzivâ (A.) [ اوﺰﻥا ] köşesine çekilme, tek başına yaşama.
inzivagâh (A.-F.) [ ﻩﺎﮔاوﺰﻥا ] köşeye çekilme yeri, inziva yeri.
irâ’e (A.) [ ﻪﺋارا ] gösterme.
irâ’e etmek göstermek.
îrâd (A.) [ داﺮیا ] 1.getirme, söyleme. 2.gelir, kazanç.
irâde (A.) [ ﻩدارا ] 1.istek. 2.buyruk.
irâdet (A.) [ تدارا ] isteme, istek.
îrânî (F.) [ ﯽﻥاﺮیا ] İranlı.
ircâ’ (A.) [ عﺎﺝرا ] eski haline döndürme, çevirme.
ircâ’ etmek döndürmek, çevirmek.
irfân (A.) [ نﺎﻓﺮﻋ ] 1.bilme. 2.kültür.
irfanperver (A.-F.) [ روﺮﭘ نﺎﻓﺮﻋ ] kültürlü.
irs (A.) [ ثرا ] 1.miras. 2.soyaçekim, kalıtım.
irsâl (A.) [ لﺎﺱرا ] gönderme.
224