OsmanliTurkcesiSozlugu

inkisâm (A.) [ مﺎﺴﻘﻥا ] bölünme.
inkisâm etmek bölünmek.
inkisâr (A.) [ رﺎﺴﮑﻥا ] 1.ilenme, beddua etme. 2.kırılma.
inkişâf (A.) [ فﺎﺸﮑﻥا ] 1.ortaya çıkma. 2.gelişim, gelişme.
inkişaf bulmak gelişmek.
inkişaf etmek gelişmek.
insâf (A.) [ فﺎﺼﻥا ] acıma.
insânî (A.) [ ﯽﻥﺎﺴﻥا ] 1.insanlık. 2.insan ile ilgili.
insaniyu’l-merkez (A.) [ ﺰﮐﺮﻤﻝا ﯽﻥﺎﺴﻥا ] insan merkezli.
insâniyyet (A.) [ﺖﻴﻥﺎﺴﻥا] insanlık.
insibab etmek dökülmek.
insicâm (A.) [ مﺎﺠﺴﻥا ] düzen, sıra.
insiyâk (A.) [ قﺎﻴﺴﻥا ] içgüdü.
insiyâkî (A.) [ ﯽﻗﺎﻴﺴﻥا ] içgüdüsel.
insücin (A.) [ ﻦﺝ و ﺲﻥا ] insanlar ve cinler.
inşâ (A.) [ ﺎﺸﻥا ] 1.yapma. 2.güzel yazı yazma. 3.kompozisyon.
inşiâb (A.) [ بﺎﻌﺸﻥا ] 1.bölünme. 2.dallanma.
inşikâk (A.) [ قﺎﻘﺸﻥا ] yarılma, bölünme.
inşikâk etmek yarılmak, bölünmek.
inşirâh (A.) [ حاﺮﺸﻥا ] açılma, ferahlama.
intâc (A.) [ جﺎﺘﻥا ] 1.sonuçlandırma. 2.doğurma.
intâc etmek 1.sonuçlandırmak. 2.doğurmak.
intâk (A.) [ قﺎﻄﻥا ] konuşturma.
222