OsmanliTurkcesiSozlugu

ihrâc etmek 1.çıkarmak. 2.dışsatım yapmak, ihraç etmek.
ihrac olunmak çıkarılmak.
ihrâcât (A.) [ تﺎﺝاﺮﺧا ] 1.çıkarmalar. 2.dışsatımlar.
ihrâk (A.) [ قاﺮﺣا ] yakma.
ihrak edilmek yakılmak.
ihrak olunmak yakılmak.
ihrâm (A.) [ ماﺮﺣا ] hac zamanı giyilen beyaz giysi.
ihrâz (A.) [ زاﺮﺣا ] kazanma, elde etme.
ihraz etmek kazanmak, elde etmek.
ihsâ (A.) [ ﺎﺼﺣا ] sayma.
ihsâî (A.) [ ﯽﺋﺎﺼﺣا ] sayım ile ilgili, istatistik.
ihsâiyyât (A.) [ تﺎﻴﺋﺎﺼﺣا ] istatistik.
ihsâiyye (A.) [ ﻪﻴﺋﺎﺼﺣا ] istatistik.
ihsân (A.) [ نﺎﺴﺣا ] 1.bağış. 2.iyilik.
ihsâs (A.) [ سﺎﺴﺣا ] hissettirme.
ihtâr (A.) [ رﺎﻄﺧا ] uyarı, hatırlatma.
ihtâr edilmek uyarılmak, hatırlatılmak.
ihtâr etmek uyarmak, hatırlatmak.
ihticâc (A.) [ جﺎﺠﺘﺣا ] kanıt gösterme.
ihtidâ (A.) [ اﺪ ﺘها ] hidayete erme, müslüman olma.
ihtidâ etmek hidayete ermek, müslüman olmak.
ihtifâ (A.) [ ﺎﻔﺘﺧا ] gizlenme.
ihtifâl (A.) [ لﺎﻔﺘﺣا ] anma töreni.
211