OsmanliTurkcesiSozlugu

ihbar etmek bildirmek, haber vermek.
ihbârnâme (A.-F.) [ ﻪﻡﺎﻥرﺎﺒﺧا ] bildiri kağıdı.
ihdâ (A.) [ اﺪها ] hediye etme.
ihdâ edilmek hediye edilmek.
ihdâ etmek hediye etmek.
ihdâs (A.) [ ثاﺪﺣا ] kurma, oluşturma, meydana getirme.
ihdâs edilmek kurulmak, oluşturulmak, meydana getirilmek.
ihdâs etmek kurmak, oluşturmak, meydana getirmek.
ihdas olunmak kurulmak, oluşturulmak, konulmak.
ihfâ (A.) [ ﺎﻔﺧا ] gizleme, saklama.
ihfâf (A.) [ فﺎﻔﺧا ] hafife alma.
ihkâk (A.) [ قﺎﻘﺣا ] hakkını verme.
ihkâk -ı hak [ ﻖﺣ قﺎﻘﺣا ] hakkını verme.
ihlâ (A.) [ ﻼﺧا ] boşaltma.
ihlâk (A.) [ کﻼها ] helak etme, yok etme, öldürme.
ihlâl (A.) [ لﻼﺧا ] bozma, lekeleme, halel getirme.
ihlâl edilmek bozulmak, halel getirilmek.
ihlâl etmek bozmak, halel getirmek.
ihlâs (A.) [ صﻼﺧا ] içtenlik, dürüstlük.
ihmâl (A.) [ لﺎﻤها ] önemsememe, savsaklatma.
ihmâlkâr (A.-F.) [ رﺎﮑﻝﺎﻤها ] ihmalci.
ihrâc (A.) [ جاﺮﺧا ] 1.çıkartma. 2.dışsatım, yurt dışına gönderme.
ihrâc edilmek 1.çıkarılmak. 2.dışsatım yapılmak, ihraç edilmek.
210