OsmanliTurkcesiSozlugu

ısrar (A.) [ راﺮﺹا ] diretme, üsteleme.
ıstıbâr (A.) [ رﺎﺒﻄﺹا ] sabretme.
ıstıfâ (A.) [ ﺎ ﻔﻄﺹا ] seçme, ayıklama.
ıstıfâî (A.) [ ﯽﺋﺎﻔﻄﺹا ] seçimle ilgili.
ıstılâh (A.) [ حﻼﻄﺹا ] terim, tabir.
ıstılâhât (A.) [ تﺎﺣﻼﻄﺹ ] terimler, tabirler.
ıstınâ’ (A.) [ عﺎﻨﻄﺹا ] seçme.
ıstırab (A.) [ باﺮﻄﺽا ] acı, ızdırap.
ışk (A.) [ ﻖﺸﻋ ] aşk.
ışka (A.) [ ﻪﻘﺸﻋ ] sarmaşık.
ıtk (A.) [ ﻖﺘﻋ ] âzâd etme, köle âzâd etme.
ıtknâme (A.-F.) [ ﻪﻡﺎﻥ ﻖﺘﻋ ] âzâdlık belgesi.
ıtlak (A.) [ قﻼﻃا ] bırakma, salma.
ıtnâb (A.) [ بﺎﻨﻃا ] sözü uzatma.
ıtr (A.) [ ﺮﻄﻋ ] koku, ıtır.
ıtrî (A.) [ یﺮﻄﻋ ] ıtırlı, kokulu.
ıtriyyât (A.) [ تﺎیﺮﻄﻋ ] kokular, ıtırlar, parfümler.
ıttılâ’ (A.) [ عﻼﻃا ] bilgi sahibi olma.
ıttılâât (A.) [ تﺎﻋﻼﻃا ] bilgiler.
ıttırad (A.) [ داﺮﻃا ] ritm.
ıyâdet (A.) [ تدﺎﻴﻋ ] hasta ziyareti.
ıyâl (A.) [ لﺎﻴﻋ ] eş, hanım.
ız’âf (A.) [ فﺎﻌﺽا ] zayıf düşürme, zayıflatma.
198