OsmanliTurkcesiSozlugu

hûr (A.) [ رﻮﺣ ] huri.
hurâfât (A.) [ تﺎﻓاﺮﺧ ] hurafeler, batıl inançlar.
hurafe (A.) [ ﻪﻓاﺮﺧ ] batıl inanç.
hurafeperver (A.-F.) [ روﺮﭘ ﻪﻓاﺮﺧ ] hurafelere inanan.
hurafeperverlik (A.-F.-T.) hurafelere inanış.
hurd (F.) [ دﺮﺧ ] küçük, ufak.
hurdebin (F.) [ ﻦﻴﺑ ﻩدﺮﺧ ] 1.büyüteç. 2.mikroskop.
hurdegîr (F.) [ ﺮﻴﮔ ﻩدﺮﺧ ] kusur bulan.
hûri (A.) [ یرﻮﺣ ] huri, cennet kızı.
hurûc (A.) [ جوﺮﺧ ] 1.çıkış. 2.ayaklanma.
hurûş (F.) [ شوﺮﺧ ] coşku, coşma.
husemâ (A.) [ ﺎﻤﺼﺧ ] düşmanlar, hasımlar.
husûf (A.) [ فﻮﺴﺧ ] ay tutulması.
husûl (A.) [ لﻮﺼﺧ ] ortaya çıkma, gerçekleşme, var olma.
husûle getirmek meydana getirmek, gerçekleştirmek.
husûmet (A.) [ ﺖﻡﻮﺼﺧ ] düşmanlık.
husûs (A.) [ صﻮﺼﺧ ] konu.
husûsat (A.) [ تﺎﺹﻮﺼﺧ ] hususlar, konular.
hususî (A.) [ ﯽﺹﻮﺼﺧ ] özel.
husûsiyet (A.) [ ﺖﻴﺹﻮﺼﺧ ] özellik.
husûsiyetle (A.-T.) özellikle, hele hele.
husûsiyle (A.-T.) özellikle, hele hele.
hûş (F.) [ شﻮه ] akıl.
193