OsmanliTurkcesiSozlugu

hisseyâb olmak payını almak.
hissî (A.) [ ﯽﺴﺣ ] duygulu.
hiss-i kablelvukû (F.-A.) [عﻮﻗﻮﻝا ﻞﺒﻗ ﺲﺣ] önsezi.
hissiyât (A.) [ تﺎﻴﺴﺣ ] duygular.
hissiye (A.) [ ﻪﻴﺴﺣ ] duygu.
hissolunmak duyulmak, hissedilmek.
hîş (F.) [ ﺶیﻮﺧ ] 1.kendi. 2.akraba.
hitâb (A.) [ بﺎﻄﺧ ] konuşma, hitap etme.
hitâb etmek muhatap alıp konuşmak.
hitâbe (A.) [ ﻪﺑﺎﻄﺧ ] konuşma.
hitabet (A.) [ ﺖﺑﺎﻄﺧ ] hatiplik.
hitâm (A.) [ مﺎﺘﺧ ] son. 2.son bulma.
hitam bulmak son bulmak, bitmek.
hitâma erdirmek bitirmek, sona erdirmek.
hitâma ermek sona ermek.
hitan (A.) [ نﺎﺘﺧ ] sünnet, sünnet etme.
hiyel (A.) [ ﻞﻴﺣ ] hileler.
hizâ (A.) [ اﺬﺣ ] sıra.
hizâb (F.) [ باﺰﻴﺧ ] dalga.
hizâne (A.) [ ﻪﻥاﺰﺧ ] hazine.
hizâya gelmek 1.boyun eğmek, itaat etmek, kabullenmek. 2.sırayı bozmadan
durmak.
hizâya girmek sıra olmak.
188