OsmanliTurkcesiSozlugu

herbâr (F.) [ رﺎﺑﺮه ] her defasında.
hercâî (F.) [ ﯽﺋﺎﺝﺮه ] 1.şıpsevdi. 2.kararsız.
hercâyî bk. hercâî.
hercümerc (F.) [ جﺮﻡ و جﺮه ] kargaşa, dağınıklık, düzensizlik.
herçend (F.) [ ﺪﻨچﺮه ] ise de, her ne kadar.
herçibâdâbâd (F.) [ دﺎﺑ ادﺎﺑ ﻪچﺮه ] ne olursa olsun.
herdem (F.) [ مدﺮه ] her an, daima.
herem (A.) [ مﺮه ] ehram.
hergele (F.) [ ﻪﻠﮔﺮﺧ ] 1.sürünün başında giden kılavuz eşek. 2.eşek sürüsü.
3.haylaz, yaramaz adam.
hergiz (F.) [ ﺰﮔﺮه ] asla.
herze (F.) [ ﻩزﺮه ] saçma.
herzegû (F.) [ ﻮﮔ ﻩزﺮه ] saçmalayan.
herzegûyî (F.) [ ﯽیﻮﮔ ﻩزﺮه ] saçmalama.
hesâb (A.) [ بﺎﺴﺣ ] hesap.
hestî (F.) [ ﯽﺘﺴه ] varlık.
heşt (F.) [ ﺖﺸه ] sekiz.
heştâd (F.) [ دﺎﺘﺸه ] seksen.
hetk (A.) [ ﮏﺘه ] yırtma.
hettâk (A.) [ کﺎﺘه ] yırtan.
hevâ (A.) [ اﻮه ] istek, nefis isteği.
hevâdâr (A.-F.) [ راداﻮه ] istekli, taraftar.
hevâdâr (F.) [ راداﻮه ] havalı, havadar.
181