OsmanliTurkcesiSozlugu

helalzâde (A.-F.) [ ﻩداز لﻼﺣ ] 1.helal süt emmiş. 2.evli anne babanın çocuğu.
helezon (A.) [ نوﺰﻠﺣ ] 1.sümüklüböcek. 2.yılankavî.
helva (A.) [ اﻮﻠﺣ ] helva.
helvafurûş (A.-F.) [ شوﺮﻓ اﻮﻠﺣ ] helvacı.
helvâyî (A.) [ ﯽیاﻮﻠﺣ ] helvacı.
hem (F.) [ ﻢه ] 1. -deş, -daş anlamını verecek şekilde kelimeye türetmeye
yarayan ön ek. 2.hem, üstelik.
hemâgûş (F.) [ شﻮﮔﺁ ﻢه ] sarmaş dolaş, kucak kucağa.
hemâgûş olmak sarmaş dolaş olmak, kucaklaşmak.
hemâheng (F.) [ ﮓﻨهﺁ ﻢه ] uyumlu.
hemâhenk bk. hemâheng.
heman (F.) [ نﺎﻤه ] derhal, hemen.
hemânâ (F.) [ ﺎﻥﺎﻤه ] adeta, tıpkı.
hemandem (F.) [ مﺪﻥﺎﻤه ] o anda.
hemânend (F.) [ ﺪﻨﻥﺎﻤه ] gibi.
hemasr (F.-A.) [ ﺮﺼﻋ ﻢه ] çağdaş.
hemâvâz (F.) [ زاوﺁ ﻢه ] bir ağız.
hembâz (F.) [ زﺎﺒﻤه ] ortak.
hemcevherlik (F.-T.) aynı cevherden olma, aynı asıldan gelme.
hemcins (F.-A.) [ ﺲﻨﺝ ﻢه ] aynı cinsten.
hemcivâr (F.-A.) [ راﻮﺝ ﻢه ] komşu.
hemçü (F.) [ ﻮﭽﻤه ] gibi.
hemdem (F.) [ مﺪﻤه ] arkadaş, yakın dost, sohbet arkadaşı.
178