OsmanliTurkcesiSozlugu

hâver (F.) [ روﺎﺧ ] doğu.
hâveran (F.) [ ناروﺎﺧ ] doğu ve batı.
hâverşinas (F.) [ سﺎﻨﺵروﺎﺧ ] doğubilimci, oryantalist, müsteşrik.
havf (A.) [ ف ﻮﺧ ] korku.
havf eylemek korkmak.
havfnâk (A.-F.) [ کﺎﻨﻓﻮﺧ ] korkulu.
hâvî (A.) [ یوﺎﺣ ] içeren, ihtiva eden.
havl (A.) [ لﻮﺣ ] 1.güç. 2.çevre.
havsala (A.) [ ﻪﻠﺹﻮﺣ ] kavrama gücü, havsala.
havz (A.) [ ضﻮﺣ ] havuz.
hayâ (A.) [ ﺎﻴﺣ ] utanma, haya, ar.
hayâl (A.) [ لﺎﻴﺧ ] hayal, düş.
hayâlât (A.) [ تﻻﺎﻴﺧ ] hayaller, düşler.
hayâlen (A.) [ ﻻﺎﻴﺧ ] hayali olarak.
hayâlet (A.) [ ﺖﻝﺎﻴﺧ ] hayalet.
hayalî (A.) [ ﯽﻝﺎﻴﺧ ] 1.hayalî, hayal ürünü. 2.Karagöz oynatan.
hayalperest (A.-F.) [ ﺖﺱﺮﭘ لﺎﻴﺧ ] hayalci.
hayat (A.) [ تﺎﻴﺣ ] yaşam.
hayatbahş (A.-F.) [ ﺶﺨﺑ تﺎﻴﺣ ] hayat veren.
hayât-ı cinsiye [ ﻪﻴﺴﻨﺝ تﺎﻴﺣ ] cinsel yaşam.
hayât-ı diniye [ ﻪﻴﻨید تﺎﻴﺣ ] dinsel yaşam.
hayât-ı rûz-i merre [ ﻩﺮﻡ زور تﺎﻴﺣ ] gündelik yaşam.
hayatî (A.) [ ﯽﺕﺎﻴﺣ ] hayatla ilgili, yaşamsal.
174