OsmanliTurkcesiSozlugu

hârpuşt (F.) [ ﺖﺸﭘرﺎﺧ ] kirpi.
hârr (A.) [ رﺎﺣ ] kızgın, yakıcı.
harrât (A.) [ طاﺮﺧ ] doğramacı.
hars (A.) [ ثﺮﺣ ] kültür.
harsî (A.) [ ﯽﺛﺮﺣ ] kültürel.
harvâr (F.) [ راوﺮﺧ ] eşek yükü.
hârzâr (F.) [ رازرﺎﺧ ] dikenlik.
hâs (A.) [ صﺎﺧ ] 1.özgü, has. 2.saf. 3.özel.
has (F.) [ ﺲﺧ ] çöp.
hasâdet (A.) [ تدﺎﺴﺣ ] kıskançlık.
hasâil (A.) [ ﻞﺋﺎﺼﺧ ] hasletler, tabiatlar.
hasâis (A.) [ ﺺﺋﺎﺼﺧ ] nitelikler, özellikler.
hasâr (A.) [ رﺎﺴﺧ ] zarar, hasar.
hasarât (A.) [ تاﺮﺴﺧ ] zararlar.
hasardîde (A.-F.) [ ﻩﺪیدرﺎﺴﺧ ] hasarlı.
hasâret (A.) [ ترﺎﺴﺧ ] zarar, hasar.
hasâset (A.) [ ﺖﺱﺎﺴﺧ ] pintilik.
hasb (A.) [ ﺐﺴﺣ ] göre.
hasbe (A.) [ ﻪﺒﺼﺣ ] kızamık.
hasbelkader (A.) [ رﺪﻘﻝا ﺐﺴﺣ ] kaderden ileri gelen, kadere bak.
hasbetenlillah (A.) [ ﷲ ﺔﺒﺴﺣ
] Allah rızası için.
hasbihal (A.-F.) [ لﺎﺣ ﺐﺴﺣ] halleşme, dertleşme.
hasbihal etmek halleşmek, dertleşmek.
168