OsmanliTurkcesiSozlugu

H
h [ خ ح ﻩ ] 1. Osmanlı alfabesinin sekizinci harfi. 2.Ebced alfabesine göre sayısal
değeri: 8.
hâ (F.) [ ﺎﺧ ] çiğneyen.
hâ (F.) [ ﺎه ] çoğul eki: -ler, -lar.
hâb (F.) [ باﻮﺧ ] 1.uyku. 2.rüya.
habâb (A.) [ بﺎﺒﺣ ] hava kabarcığı.
habâbe (A.) [ ﻪﺑﺎﺒﺣ ] hava kabarcığı.
habâis (A.) [ ﺚﺋﺎﺒﺧ ] kötülükler.
hâbâlûd (F.) [ دﻮﻝﺁ باﻮﺧ ] uykulu.
hâbâlûde (F.) [ ﻩدﻮﻝﺁ باﻮﺧ ] uykulu.
habâset (A.) [ ﺖﺛﺎﺒﺧ ] kötülük, alçaklık.
habb (A.) [ ﺐﺣ ] 1.çekirdek, tohum. 2.hap.
habbât (A.) [ تﺎﺒﺣ ] 1.hava kabarcıkları. 2.haplar.
habbâz (A.) [ زﺎﺒﺧ ] ekmekçi.
habbe (A.) [ ﻪﺒﺣ ] taneler.
habbe-i hadrâ [ اﺮﻀﺣ ءﻪﺒﺣ ] çitlembik.
habbe-i sevdâ [ ادﻮﺱ ءﻪﺒﺣ ] çörekotu.
habbezâ (A.) [ اﺬﺒﺣ ] ne güzel.
habbülbülûğ (A.) [ غﻮﻠﺒﻝا ﺐﺣ ] ergenlik sivilcesi.
hâbcâme (F.) [ ﻪﻡﺎﺝ باﻮﺧ ] 1.gecelik. 2.pijama.
152