OsmanliTurkcesiSozlugu

gülgonce (F.) [ ﻪﺠﻨﻏ ﻞﮔ ] gül goncası.
gülgûn (F.) [ نﻮﮕﻠﮔ ] 1.gül renkli. 2.pembe.
gülistân (F.) [ نﺎﺘﺴﻠﮔ ] gül bahçesi, güllük.
gülizar (F.-A.) [ راﺬﻌﻠﮔ ] gül yanaklı, pembe yanaklı.
güllaç (F.) [ جﻼﮔ ] güllaç.
gülmih (F.) [ ﺦﻴﻡ ﻞﮔ ] kabara.
gülnâr (F.) [ رﺎﻨﻠﮔ ] nar çiçeği.
gülnihal (F.) [ لﺎﻬﻥ ﻞﮔ ] gül fidanı.
gülreng (F.) [ ﮓﻥر ﻞﮔ ] gül rengi, pembe.
gülriz (F.) [ ﺰیﺮﻠﮔ ] gül saçan.
gülrû (F.) [ ور ﻞﮔ ] gül yüzlü.
gülruh (F.) [خر ﻞﮔ] gül yüzlü.
gülşen (F.) [ ﻦﺸﻠﮔ ] gül bahçesi.
gülten (F.) [ ﻦﺕ ﻞﮔ ] gül vücutlu.
gülüptan (F.) [ ناﺪﺑﻼﮔ ] gülsuyu kabı.
gülzâr (F.) [ راﺰﻠﮔ ] güllük, gül bahçesi.
gümân (F.) [ نﺎﻤﮔ ] zan, sanı.
gümnâm (F.) [ مﺎﻨﻤﮔ ] adı unutulmuş.
gümrâh (F.) [ ﻩاﺮﻤﮔ ] yoldan çıkmış.
günah (F.) [ ﻩﺎﻨﮔ ] 1.suç, kabahat. 2.dinî suç.
günahkâr (F.) [ رﺎﮑهﺎﻨﮔ ] günah sahibi, suçlu.
günbed (F.) [ ﺪﺒﻨﮔ ] kümbet.
güncişk (F.) [ ﮏﺸﺠﻨﮔ ] serçe.
150