OsmanliTurkcesiSozlugu
OsmanliTurkcesiSozlugu OsmanliTurkcesiSozlugu
ahid (A.) [ﺪﻬﻋ] söz, yemin. ahidşiken (A.-F.) [ﻦﮑﺵﺪﻬﻋ] sözünden dönen, antlaşmayı bozan. âhîhte (F.) [ﻪﺘﺨﻴهﺁ] kınından çıkmış, sıyrılmış. ahîr (A.) [ﺮﺧﺁ] son, en son. âhir -i kâr [رﺎﮐ ﺮﺧﺁ] 1.sonunda. 2.sonuç. âhirbîn (A.-F.) [ﻦﻴﺑﺮﺧﺁ] ileri görüşlü. âhire (A.) [ﻩﺮﺧﺁ] son. ahîren (A.) [اﺮﻴﺧا] geçenlerde, son zamanlarda, son olarak. âhiret (A.) [تﺮﺧﺁ] öbür dünya. âhiretlik (A.-T.) 1.ahiret kardeşi. 2.evlat edinilen öksüz. âhirin (A.-F.) [ﻦیﺮﺧﺁ] 1.sonuncu. 2.sonrakiler. âhirkâr (A.-F.) [رﺎﮐﺮﺧﺁ] sonunda, nihayet. âhirülemr (A.) [ﺮﻡﻻاﺮﺧﺁ] sonunda, işin sonunda. âhiz (A.) [ﺬﺧﺁ] alan. ahize (A.) [ﻩﺬﺧﺁ] alıcı gereç. ahkâm (A.) [مﺎﮑﺣا] hükümler. ahlâf (A.) [فﻼﺧا] halefler. ahlâk (A.) [قﻼﺧا] huy, ahlak. ahlâk -ı amelî [ﯽﻠﻤﻋ قﻼﺧا] uygulamadaki ahlak anlayışı. ahlâk -ı hasene [ﻪﻨﺴﺣ قﻼﺧا] iyi huy. ahlâk -ı nazarî [یﺮﻈﻥ قﻼﺧا] teorideki ahlak anlayışı. ahlâk -ı zemîme [ ﻪﻤﻴﻡذ قﻼ ﺧا] kötü huy. ahlâken (A.) [ﺎﻗﻼﺧا] ahlakça. 14
ahlâkiyat (A.) [تﺎﻴﻗﻼﺧا] ahlak bilgisi. ahlâkiyûn (A.) [نﻮﻴﻗﻼﺧا] ahlakçılar. ahlâm (A.) [مﻼﺣا] 1.karmakarışık rüyalar. 2.düşazmalar. ahlât (A.) [طﻼﺧا] salgılar. ahlât -ı erba’a [ﻪﻌﺑرا طﻼﺧا] dört özsuyu kan, salya, safra, dalak. ahmak (A.) [ﻖﻤﺣا] budala, aptal, ahmak. ahmakâne (A.-F.) [ﻪﻥﺎﻘﻤﺣا] ahmakça. ahmakî (A.-F.) [ﯽﻘﻤﺣا] ahmaklık. ahmer (A.) [ﺮﻤﺣا] kırmızı, kızıl. ahrâm (A.) [ماﺮﺣا] 1.kutsal yerler. 2.haremler. 3.hanımlar, eşler. ahrâr (A.) [راﺮﺣا] özgürler. ahrârâne (A.-F.) [ﻪﻥاراﺮﺣا] özgürce. ahrâs (A.) [ساﺮﺣا] koruyucular, muhafızlar. ahret (A.) [تﺮﺧﺁ] öbür dünya, ahiret. ahretlik (A.-T.) 1.ahiret kardeşi. 2.evlat edinilen öksüz. ahsâs (A.) [سﺎﺴﺣا] duygular. ahsen (A.) [ﻦﺴﺣا] en güzel. ahşâ’ (A.) [ءﺎﺸﺣا] 1.iç organlar, 2.bölgeler, yöreler. ahşâb (A.>T.) [بﺎﺸﺧا] 1.ahşap. 2.keresteler. ahşâm (A.) [مﺎﺸﺣا] maiyet. ahtâb (A.) [بﺎﻄﺣا] odunlar. ahtâr (A.) [رﺎﻄﺧا] tehlikeler. âhte (F.) [ﻪﺘﺧﺁ] 1.iğdiş edilmiş. 2.kınından çıkarılmış. 15
- Page 1 and 2: OSMANLI TÜRKÇESİ SÖZLÜĞÜ Pro
- Page 3 and 4: a’sâb (A.) [بﺎﺼﻋا] sinir
- Page 5 and 6: abes (A.) [ﺚﺒﻋ] saçma, abes.
- Page 7 and 8: âcil (A.) [ﻞﺝﺎﻋ] acil. âc
- Page 9 and 10: adhâ (A.) [ﯽﺤﺽا] kurbanlar.
- Page 11 and 12: afv (A.) [ﻮﻔﻋ] bağışlama,
- Page 13: ahdüpeymân (A.-F.) [نﺎﻤﻴ
- Page 17 and 18: ahyâl (A.) [لﺎﻴﺧا] yılkı
- Page 19 and 20: âkır (A.) [ﺮﻗﺎﻋ] 1.kısı
- Page 21 and 22: akûrâne (A.-F.) [ﻪﻥارﻮﻘ
- Page 23 and 24: âlemârâ (A.-F.) [ارﺁ ﻢﻝ
- Page 25 and 26: amd (A.) [ﺪﻤﻋ] kasıt. amden
- Page 27 and 28: ânât (A.) [تﺎﻥﺁ] anlar. an
- Page 29 and 30: ârî (F.) [یرﺁ] evet. ârif (A
- Page 31 and 32: asker (A.) [ﺮﮑﺴﻋ] asker, er
- Page 33 and 34: âşüfte (F.) [ﻪﺘﻔﺵﺁ] 1.
- Page 35 and 36: âtiyüzzikr (A.) [ﺮﮐﺬﻝا
- Page 37 and 38: ayş (A.) [ﺶﻴﻋ] yaşama, keyi
- Page 39 and 40: â (F.) [ﺎﺑ] 1.ile. 2.sahip. ba
- Page 41 and 42: ahânecû (F.) [ﻮﺝ ﻪﻥﺎﻬ
- Page 43 and 44: âlîn (F.) [ﻦﻴﻝﺎﺑ] 1.ba
- Page 45 and 46: âzû (F.) [وزﺎﺑ] 1.kol. 2.g
- Page 47 and 48: ednigâh (F.) [ﻩﺎﮕﻥﺪﺑ]
- Page 49 and 50: elâgat (A.) [ﺖﻏﻼﺑ] kusursu
- Page 51 and 52: erd (A.) [دﺮﺑ] soğuk. berde (
- Page 53 and 54: esende (F.) [ﻩﺪﻨﺴﺑ] yeter
- Page 55 and 56: ezir (A.) [رﺬﺑ] tohum. bezirg
- Page 57 and 58: îhayat (F.-A.) [تﺎﻴﺣ ﯽﺑ
- Page 59 and 60: ilmünâvebe (A.) [ﻪﺑوﺎﻨ
- Page 61 and 62: îsebat (F.-A.) [تﺎﺒﺛ ﯽﺑ
- Page 63 and 64: undan mâada (T.-A.) [dan+m] bundan
ahlâkiyat (A.) [تﺎﻴﻗﻼﺧا] ahlak bilgisi.<br />
ahlâkiyûn (A.) [نﻮﻴﻗﻼﺧا] ahlakçılar.<br />
ahlâm (A.) [مﻼﺣا] 1.karmakarışık rüyalar. 2.düşazmalar.<br />
ahlât (A.) [طﻼﺧا] salgılar.<br />
ahlât -ı erba’a [ﻪﻌﺑرا طﻼﺧا] dört özsuyu kan, salya, safra, dalak.<br />
ahmak (A.) [ﻖﻤﺣا] budala, aptal, ahmak.<br />
ahmakâne (A.-F.) [ﻪﻥﺎﻘﻤﺣا] ahmakça.<br />
ahmakî (A.-F.) [ﯽﻘﻤﺣا] ahmaklık.<br />
ahmer (A.) [ﺮﻤﺣا] kırmızı, kızıl.<br />
ahrâm (A.) [ماﺮﺣا] 1.kutsal yerler. 2.haremler. 3.hanımlar, eşler.<br />
ahrâr (A.) [راﺮﺣا] özgürler.<br />
ahrârâne (A.-F.) [ﻪﻥاراﺮﺣا] özgürce.<br />
ahrâs (A.) [ساﺮﺣا] koruyucular, muhafızlar.<br />
ahret (A.) [تﺮﺧﺁ] öbür dünya, ahiret.<br />
ahretlik (A.-T.) 1.ahiret kardeşi. 2.evlat edinilen öksüz.<br />
ahsâs (A.) [سﺎﺴﺣا] duygular.<br />
ahsen (A.) [ﻦﺴﺣا] en güzel.<br />
ahşâ’ (A.) [ءﺎﺸﺣا] 1.iç organlar, 2.bölgeler, yöreler.<br />
ahşâb (A.>T.) [بﺎﺸﺧا] 1.ahşap. 2.keresteler.<br />
ahşâm (A.) [مﺎﺸﺣا] maiyet.<br />
ahtâb (A.) [بﺎﻄﺣا] odunlar.<br />
ahtâr (A.) [رﺎﻄﺧا] tehlikeler.<br />
âhte (F.) [ﻪﺘﺧﺁ] 1.iğdiş edilmiş. 2.kınından çıkarılmış.<br />
15