OsmanliTurkcesiSozlugu

girye (F.) [ ﻪیﺮﮔ ] ağlama, ağlayış.
giryeengîz (F.) [ ﺰﻴﮕﻥا ﻪیﺮﮔ ] ağlatıcı.
giryenâk (F.) [ کﺎﻥ ﻪیﺮﮔ ] ağlamaklı, ağlayan.
gîsû (F.) [ ﻮﺴﻴﮔ ] saç.
gîsûbend (F.) [ ﺪﻨﺑﻮﺴﻴﮔ ] saç bağı.
gîtî (F.) [ ﯽﺘﻴﮔ ] dünya.
giyâh (F.) [ ﻩﺎﻴﮔ ] bitki.
gonca (F.) [ ﻪﺠﻨﻏ ] açmamış tomurcuk, gonca.
goncaruhsâr (F.) [ رﺎﺴﺧر ﻪﺠﻨﻏ ] yanağı goncaya benzeyen.
gonce (F.) [ ﻪﺠﻨﻏ ] gonca.
goncedehân (F.) [ نﺎهد ﻪﺠﻨﻏ ] küçük ağızlı, gonca ağızlı.
gubâr (A.) [ رﺎﺒﻏ ] toz.
gubârâlûd (A.-F.) [ دﻮﻝﺁ رﺎﺒﻏ ] tozlu.
gudde (A.) [ ﻩﺪﻏ ] bez, salgı bezi.
guded (A.) [ دﺪﻏ ] salgı bezleri.
gufrân (A.) [ ناﺮﻔﻏ ] bağışlama.
gûgerd (F.) [ دﺮﮔﻮﮔ ] kükürt.
gûk (F.) [ کﻮﻏ ] kurbağa.
gûl (A.) [ لﻮﮔ ] gulyabani.
gulâm (A.) [ مﻼﻏ ] 1.köle. 2.genç.
gulât (A.) [ تﻼﻏ ] dinde aşırıya kaçanlar.
gulgule (F.) [ﻪﻠﻐﻠﻏ] kaynaşma.
gumûm (A.) [ مﻮﻤﻏ ] gamlar, kederler.
147