OsmanliTurkcesiSozlugu

fıdda (A.) [ ﻪﻀﻓ ] gümüş.
fıkarât (A.) [ تاﺮﻘﻓ ] 1.fıkralar. 2.bölümler. 3.omurlar.
fıkdân (A.) [ ناﺪﻘﻓ ] yoksunluk, bulunmama, yokluk.
fıkh (A.) [ ﻪﻘﻓ ] islam hukuku, fıkıh.
fıkra (A.) [ ﻩﺮﻘﻓ ] 1.fıkra. 2.bölüm. 3.omur.
fırak (A.) [ قﺮﻓ ] 1.fırkalar, partiler. 2.bölükler. 3.zümreler.
fırka (A.) [ ﻪﻗﺮﻓ ] 1.parti. 2.bölük. 3.zümre.
fırsat (A.) [ ﺖﺹﺮﻓ ] uygun an, fırsat.
fısk (A.) [ ﻖﺴﻓ ] 1.kötülük, sefihlik. 2.dinsizlik. 3.Tanrı’ya karşı isyan.
fıskiyye (A.) [ ﻪﻴﻘﺴﻓ ] fıskiye.
fıtnat (A.) [ ﺖﻨﻄﻓ ] kavrayış, zekîlik.
fıtra (A.) [ ﻩﺮﻄﻓ ] 1.fitre. 2.kuru üzüm.
fıtrat (A.) [ تﺮﻄﻓ ] yaratılış.
fıtraten (A.) [ ﺎﺕﺮﻄﻓ ] yaratılıştan.
fıtrî (A.) [ یﺮﻄﻓ ] yaratılıştan gelen.
fî (A.) [ ﯽﻓ ] fiyat, değer, kıymet, eder.
fi’l (A.) [ ﻞﻌﻓ ] 1.hareket, davranış, eylem. 2.fiil.
fi’len (A.) [ ﻼﻌﻓ ] yaparak, işleyerek, bilfiil.
fi’liyyât (A.) [ تﺎﻴﻠﻌﻓ ] eyleme dökülen işler.
fîât (A.) [ تﺎﺌﻴﻓ ] 1.fiyat. 2.fiyatlar.
figân (F.) [ نﺎﻐﻓ ] feryat etme, ah çekme.
figân eylemek bağırmak, feryat etmek, inlemek.
fihris (A.) [ سﺮﻬﻓ ] 1.içindekiler. 2.indeks, dizin.
134