OsmanliTurkcesiSozlugu

engüşter (F.) [ ﺮﺘﺸﮕﻥا ] yüzük.
engüştnümâ (F.) [ ﺎﻤﻥ ﺖﺸﮕﻥا ] parmakla gösterilen.
enhâr (A.) [ رﺎﻬﻥا ] nehirler, ırmaklar.
enîn (A.) [ ﻦﻴﻥا ] inleme, inilti.
enîs (A.) [ ﺲﻴﻥا ] 1.dost. 2.sevgili.
enkâz (A.) [ ضﺎﻘﻥا ] yıkıntı.
enmûzec (A.) [ جزﻮﻤﻥا ] örnek, numûne.
ensâb (A.) [ بﺎﺴﻥا ] nesepler, soylar.
ensâc (A.) [ جﺎﺴﻥا ] dokular.
ensâl (A.) [ لﺎﺴﻥا ] nesiller, kuşaklar.
ensâr (A.) [ رﺎﺼﻥا ] yardımcılar.
ensice (A.) [ ﻪﺠﺴﻥا ] 1.dokular. 2.kumaşlar.
envâ’ (A.) [ عاﻮﻥا ] çeşitler, neviler.
envâr (A.) [ راﻮﻥا ] ışıklar.
enver (A.) [ رﻮﻥا ] çok parlak.
enzâr (A.) [ رﺎﻈﻥا ] bakışlar, gözler.
erâcîf (A.) [ ﻒﻴﺝارا ] saçmalıklar, uydurmalar.
erâmil (A.) [ ﻞﻡارا ] dullar.
erâzî (A.) [ ﯽﺽارا ] arazi.
erâzil (A.) [ لذارا ] reziller, aşağılıklar.
erba’ (A.) [ ﻊﺑرا ] dört.
erba’a (A.) [ ﻪﻌﺑرا ] dört.
erbâb (A.) [ بﺎﺑرا ] 1.sahip. 2.başkan. 3.usta.
117