OsmanliTurkcesiSozlugu

ekyâl (A.) [ لﺎﻴﮐا ] 1.kileler. 2.ölçekler.
ekzeb (A.) [ بﺬﮐا ] kuyruklu yalan.
el’an (A.) [ نﻵا ] şimdi.
elaman (A.) [ نﺎﻡﻻا ] aman dileme, imdat, yardım
elbise (A.) [ ﻪﺴﺒﻝا ] giysiler.
elem (A.) [ ﻢﻝا ] acı, üzüntü.
elemzede (A.-F.) [ ﻩدز ﻢﻝا ] elemli.
elf (A.) [ ﻒﻝا ] bin.
elfâz (A.) [ ظﺎﻔﻝا ] sözler, lafızlar.
elhâc (A.) [ جﺎﺤﻝا ] hacı.
elhâlet hâzihi (A.) [ ﻩﺬه ﺔﻝﺎﺤﻝا
] şimdiki, günümüzdeki
elhân (A.) [ نﺎﺤﻝا ] şarkılar, melodiler.
elhâsıl (A.) [ ﻞﺹﺎﺤﻝا ] sonuçta.
elifba (A.) [ ﺎﺒﻔﻝا ] alfabe.
elîm (A.) [ ﻢﻴﻝا ] acı, acıklı.
elîme (A.) [ ﻪﻤﻴﻝا ] acı, acıklı.
elkıssa (A.) [ ﻪﺼﻘﻝا ] kısacası, sonuç olarak.
elsine (A.) [ ﻪﻨﺴﻝا ] diller, lisanlar.
eltâf (A.) [ فﺎﻄﻝا ] iyilikler, lütuflar.
elvâh (A.) [ حا ﻮﻝا ] levhalar, tablolar.
elvân (A.) [ ناﻮﻝا ] renkler.
elvedâ (A.) [ عادﻮﻝا ] elveda.
elviye (A.) [ ﻪیﻮﻝا ] sancaklar.
113