OsmanliTurkcesiSozlugu

eâcîb (A.) [ ﺐ ﺝﺎﻋا ] şaşılası şeyler.
eamm (A.) [ ﻢﻋا ] genelde, yaygın haliyle.
eâzım (A.) [ ﻢﻇﺎﻋا ] büyükler, ileri gelenler.
eazz (A.) [ ﺰﻋا ] çok değerli.
eb (A.) [ با ] 1.baba. 2.ata, ced.
eb’âd (A.) [ دﺎﻌﺑا ] 1.boyutlar. 2.uzunluklar.
eb’ad (A.) [ ﺪﻌﺑا ] çok uzak.
ebâbil (A.) [ ﻞﻴﺑﺎﺑا ] kırlangıç.
ebâtil (A.) [ ﻞﻃﺎﺑا ] saçma sapan sözler, ipe sapa gelmez şeyler.
ebced (A.) [ ﺪﺠﺑا ] sayısal değer verilmiş arap alfabesi.
ebcedhân (A.-F.) [ ناﻮﺧﺪﺠﺑا ] 1.okula yeni başlamış öğrenci. 2.acemi,
deneyimsiz.
ebdâl (A.) [ لاﺪﺑا ] derviş, abdal.
ebdân (A.) [ ناﺪﺑا ] bedenler.
ebed (A.) [ ﺪﺑا ] sonsuz gelecek zaman.
ebeden (A.) [ اﺪﺑا ] asla, hiçbir zaman.
ebedî (A.) [ یﺪﺑا ] sonsuz.
ebediyyen (A.) [ ﺎیﺪﺑا ] sonsuza kadar, asla, hiçbir zaman
ebediyyet (A.) [ ﺖ یﺪﺑا ] sonsuzluk.
ebeveyn (A.) [ ﻦیﻮﺑا ] anababa.
E
106